Stoffel Vandoorne geeft ons een diepere inkijk in zijn carrière die hij heeft afgelegd dat gepaard ging met ups en downs.

“Ik begon met racen toen ik vijf jaar oud was, maar het was puur toeval dat ik dit pad op ging. Mijn familie had geen wortels of connecties met de motorsport. Mijn familie heeft veel offers gebracht. Thuis veranderden we onze tennisbaan in een racebaan om maar een voorbeeld te geven, maakten we kleine circuits door banden te leggen en ik reed eindeloos rond. Maar ook de financiële druk was enorm.”

“In het karten heb ik een aantal kampioenschappen gewonnen, maar het kritieke punt van mijn carrière waren mijn eerste paar jaar in formulewagens. Ik won het kampioenschap in mijn eerste jaar in de Formule 4 en toen dacht ik dat ik misschien een carrière kon maken in het professionele racen. Ik had de Belgische Motorsportfederatie die me vanaf het begin steunde en ze steunden me ook financieel, maar dan moet je wel presteren want we hadden ook het prijzengeld nodig.”

“De weg naar de F1 was lang en toen ik er eenmaal was liet mijn tijd daar zien hoe moeilijk de sport kan zijn. Die twee jaar die ik doorbracht in de F1 waren zwaar, echt zwaar. McLaren zat in een diep dal op dat moment en dan heeft dat ook gevolgen voor je als rijder. Ik genoot er niet zo van als ik had gedacht.”

“Maar je moet van die speciale reis ook zeker genieten. Het besturen van een F1-auto is een zeldzame kans, dus je moet er het beste van maken.”

“Na mijn twee moeizame jaren had ik eind 2018 even nood aan een pauze van de Formule 1. Ik had een verandering van omgeving nodig. Sindsdien heb ik het geluk gehad om in verschillende series en auto’s te racen, met verschillende teams en zo heb ik mijn passie herontdekt, mijn liefde voor het racen.”

“Momenteel ben ik reserverijder hier bij het Aston Martin F1-team. Ik breng veel tijd door in de simulator bij Aston Martin, waar ik de auto en toekomstige concepten ontwikkel en het team help zich voor te bereiden op de aankomende races en met de wagen voor volgend jaar. Als reserverijder moet je altijd klaar staan. Komende week krijg ik ook een unieke kans om deel te nemen aan de bandentest van Pirelli, dat is een voorbeeld van dat je altijd moet klaarstaan.”

“Naast het werk in de simulator is het andere belangrijke onderdeel van mijn rol de raceweekenden bijwonen, in totaal ben ik bij elf of twaalf GP-weekends aanwezig en is mijn programma net hetzelfde als de hoofdrijders, ik rij enkel niet maar ben wel aanwezig bij alle vergaderingen en besprekingen die er plaatsvinden zodat ik meteen klaar ben om in te vallen moest dat nodig zijn.”

“Ik ben ‘on call’, wat mentaal gezien misschien een lastige positie lijkt, je weet nooit wanneer je nodig bent. Ik concentreer me op de belangrijke dingen: gezond zijn, fit blijven, de technische vergaderingen bijwonen en ervoor zorgen dat ik er klaar voor ben wanneer ik word opgeroepen.”

“Ik heb nu een andere mindset dan een paar jaar geleden. Ik ben heel tevreden waar ik nu ben en dat zou eerder niet zo zijn geweest, dat ben ik pas de laatste paar jaar gaan beseffen. Door in verschillende series te racen voel ik me nu ook completer als persoon.”

Geschreven door Vincent Bogaerts