Door Kevin Possemiers
Na 5 jaar van afwezigheid wordt er eindelijk nog eens een Grand Prix op Spaanse bodem verreden. Plaats van gebeuren is het gloednieuwe circuit nabij het Zuid-Spaanse stadje Jerez de la Frontera. Drie weken geleden, bij de seizoensopener in Jacarepagua, bleek de nieuwe Williams-Honda superieur maar Ayrton Senna in de Lotus had toch ook wat moois laten zien. Verder was er natuurlijk nog Mclaren, met Prost en Rosberg achter het stuur.
Op zaterdagmiddag zijn het dezelfde 25 piloten als in Rio die voor hun positie op de startgrid strijden. Business as usual. Ook nu weer zet de razendsnelle Senna in de Lotus-Renault, het hele veld te kijk. Landgenoot Piquet volgt op ruim 8 tienden, broederlijk gevolgd door teammaat Mansell. De derde rij wordt ingenomen door de McLaren-TAG Porsches. Ferrari presteert, met een 11e en 13e plaats voor respectievelijk Johansson en Alboreto, ronduit ondermaats.
Senna behoudt bij de start zijn leiderspositie voor Piquet. Mansell begint wat sloom aan de wedstrijd en laat zich onmiddellijk door de beide McLarens verschalken. Alan Jones en Allessandro Nannini botsen en hun race zit er op. Mansell ontwaakt al snel uit zijn winterslaap en houdt er een onwaarschijnlijk tempo op na. Williams heeft duidelijk zijn zaakjes goed voor elkaar want Piquet lijkt inmiddels ook de leiderspositie van tegenpool Senna te gaan overnemen. Maar zijn geluk is van korte duur. De Honda geeft de geest en Piquet kan vroegtijdig gaan douchen. Mansell is echter wel in staat de enorme pace van de Williams te demonstreren. Vlotjes weet hij beide McLarens te passeren en in de 39e ronde moet ook Senna eraan geloven.
Even lijkt “King Nigel†op weg naar een gemakkelijke zege maar Senna pusht zijn wagen op de limiet en maakt een voorsprong van 4 seconden ongedaan. Met nog een tiental ronden te gaan, begint de Braziliaan zijn offensief. Mansell doet wat hij kan om de Lotus achter zich te houden maar Senna met in zijn schaduw “Le Professeur†blijft aandringen en aan de hairpin gaat Senna er voorbij. Heel even moet Mansell liften. Prost, sluw als een vos, profiteert en glipt zo mee naar de 2e plaats.
Uit pure wanhoop beslist Mansell nog eens te pitten voor vers rubber. Het wordt alles of niets. Met nog 9 ronden te gaan ligt hij 20 seconden achter op de twee leiders. De Goodyears onder de wagens van Senna en zijn achtervolger zijn echter al tot op de graad versleten en Mansell komt dan ook met rasse schreden terug op het duo. Mansell is momenteel zo’n 4 seconden sneller. Na wat oponthoud raakt de Brit voorbij de McLaren maar het gevecht met Prost heeft hem kostbare tijd gekost.
De laatste ronde. Mansell zit nu vlak achter de Lotus. Hij zal dat arrogante jongetje uit Saõ Paulo eens een lesje leren. De Williams gaat een stuk harder op het rechte stuk en in de eerste bocht remt Mansell Senna zonder problemen uit. Senna geeft zich echter nog lang niet gewonnen en bijt zich vast op Mansell’s achtervleugel. Even lijkt Senna onmiddellijk terug de leiding te veroveren, maar hij blokkeert zijn banden. De volgende bocht valt Senna opnieuw aan. Deze keer is het raak. Senna glipt langs binnen voorbij. Nog slechts 3 bochten te gaan. Mansell ligt op de loer maar de enige reële optie op inhalen, is aan de hairpin voor start-finish. Mansell remt veel later maar kan er niet langs. Beide wagens rijden de laatste rechte lijn op. Mansell slipstreamt, zet zich op het perfecte moment naast de Lotus. Eén laatste sprint.
Finish.Veertien duizendsten ofte 93 centimeter komt Nigel te kort op de Lotus-Renault en zijn razendsnelle bestuurder. Een nooit geziene finale.
Het warme weer heeft zijn tol op de mechaniek geëist. Vele motoren en versnellingsbakken begeven het onder de hitte. Slechts 8 wagens halen het einde van de race. Na beide McLarens volgen de Benettons van Fabi en Berger. Landgenoot Thierry Boutsen finisht 7e in de Arrows, net niet genoeg voor punten.
Net niet. Mansell kan er van meepraten…
Na 5 jaar van afwezigheid wordt er eindelijk nog eens een Grand Prix op Spaanse bodem verreden. Plaats van gebeuren is het gloednieuwe circuit nabij het Zuid-Spaanse stadje Jerez de la Frontera. Drie weken geleden, bij de seizoensopener in Jacarepagua, bleek de nieuwe Williams-Honda superieur maar Ayrton Senna in de Lotus had toch ook wat moois laten zien. Verder was er natuurlijk nog Mclaren, met Prost en Rosberg achter het stuur.
a:0:{}
Op zaterdagmiddag zijn het dezelfde 25 piloten als in Rio die voor hun positie op de startgrid strijden. Business as usual. Ook nu weer zet de razendsnelle Senna in de Lotus-Renault, het hele veld te kijk. Landgenoot Piquet volgt op ruim 8 tienden, broederlijk gevolgd door teammaat Mansell. De derde rij wordt ingenomen door de McLaren-TAG Porsches. Ferrari presteert, met een 11e en 13e plaats voor respectievelijk Johansson en Alboreto, ronduit ondermaats.
Senna behoudt bij de start zijn leiderspositie voor Piquet. Mansell begint wat sloom aan de wedstrijd en laat zich onmiddellijk door de beide McLarens verschalken. Alan Jones en Allessandro Nannini botsen en hun race zit er op. Mansell ontwaakt al snel uit zijn winterslaap en houdt er een onwaarschijnlijk tempo op na. Williams heeft duidelijk zijn zaakjes goed voor elkaar want Piquet lijkt inmiddels ook de leiderspositie van tegenpool Senna te gaan overnemen. Maar zijn geluk is van korte duur. De Honda geeft de geest en Piquet kan vroegtijdig gaan douchen. Mansell is echter wel in staat de enorme pace van de Williams te demonstreren. Vlotjes weet hij beide McLarens te passeren en in de 39e ronde moet ook Senna eraan geloven.
Even lijkt “King Nigel” op weg naar een gemakkelijke zege maar Senna pusht zijn wagen op de limiet en maakt een voorsprong van 4 seconden ongedaan. Met nog een tiental ronden te gaan, begint de Braziliaan zijn offensief. Mansell doet wat hij kan om de Lotus achter zich te houden maar Senna met in zijn schaduw “Le Professeur” blijft aandringen en aan de hairpin gaat Senna er voorbij. Heel even moet Mansell liften. Prost, sluw als een vos, profiteert en glipt zo mee naar de 2e plaats.
Uit pure wanhoop beslist Mansell nog eens te pitten voor vers rubber. Het wordt alles of niets. Met nog 9 ronden te gaan ligt hij 20 seconden achter op de twee leiders. De Goodyears onder de wagens van Senna en zijn achtervolger zijn echter al tot op de graad versleten en Mansell komt dan ook met rasse schreden terug op het duo. Mansell is momenteel zo’n 4 seconden sneller. Na wat oponthoud raakt de Brit voorbij de McLaren maar het gevecht met Prost heeft hem kostbare tijd gekost.
De laatste ronde. Mansell zit nu vlak achter de Lotus. Hij zal dat arrogante jongetje uit Saõ Paulo eens een lesje leren. De Williams gaat een stuk harder op het rechte stuk en in de eerste bocht remt Mansell Senna zonder problemen uit. Senna geeft zich echter nog lang niet gewonnen en bijt zich vast op Mansell’s achtervleugel. Even lijkt Senna onmiddellijk terug de leiding te veroveren, maar hij blokkeert zijn banden. De volgende bocht valt Senna opnieuw aan. Deze keer is het raak. Senna glipt langs binnen voorbij. Nog slechts 3 bochten te gaan. Mansell ligt op de loer maar de enige reële optie op inhalen, is aan de hairpin voor start-finish. Mansell remt veel later maar kan er niet langs. Beide wagens rijden de laatste rechte lijn op.
Mansell slipstreamt, zet zich op het perfecte moment naast de Lotus. Eén laatste sprint.
Finish.Veertien duizendsten ofte 93 centimeter komt Nigel te kort op de Lotus-Renault en zijn razendsnelle bestuurder. Een nooit geziene finale.
Het warme weer heeft zijn tol op de mechaniek geëist. Vele motoren en versnellingsbakken begeven het onder de hitte. Slechts 8 wagens halen het einde van de race. Na beide McLarens volgen de Benettons van Fabi en Berger. Landgenoot Thierry Boutsen finisht 7e in de Arrows, net niet genoeg voor punten.
Net niet. Mansell kan er van meepraten…
Door Kevin Possemiers
