We gaan 10 jaar terug de tijd in, naar de eerste race van het seizoen 1999. Melbourne Australië was de ontmoetingsplaats voor de teams op 7 maart. Het zag er na de kwalificatieritten niet naar uit dat het echt nodig was om vroeg uit bed te komen, vermits de beiden McLaren wagens een voorsprong hadden van meer dan 1.3 seconden op de rest van het veld. Maar voor diegene die het wel deden was het meer dan de moeite waard.
Voor de start was er grote paniek bij het Stewart team, beide wagens vatten vuur tijdens de startopstelling, waardoor Barrichello en Herbert terug naar de pits mogen wandelen. Barrichello neemt plaats in de reservewagen, terwijl Herbert reeds plaats mag nemen aan de pitmuur. De startprocedure word opnieuw opgestart en de lichten springen op groen. De grootste verliezer bij de start word grootmeester Michael Schumacher. Net zoals bij de seizoensfinale van 98 in Japan, heeft hij problemen met zijn versnellingsbak waardoor hij terug valt naar de 20ste plaats.
Aanvankelijk leek het hele wedstrijdverloop uit te draaien op een herhaling van het jaar ervoor. Vanuit de eerste startrij reden Hakkinen en Coulthard ervandoor en lieten alle achtervolgers ver achter zich. Bijna 2 seconden per ronde distantieerden ze zich van de andere teams en reden daarmee blijkbaar opnieuw in een andere dimensie.
Maar zoveel opzien de beiden zilverpijlen ook baarden met hun heroptreden na de winterpauze, al even onspectaculair verdwenen ze uit de wedstrijd. In ronde 13 parkeerde David Coulthard zijn wagen met problemen aan het hydraulisch systeem in de garage. 8 ronden later is het zijn Finse teamgenoot Hakkinen die het strijdbijl moet begraven met problemen aan de regelklep.
In ronde 14 gebeurd een zeer spectaculair ongeval met de BAR van Villeneuve, hij gaat plotseling door de lucht na het afbreken van de achtervleugel van diens wagen. Hierdoor word de safety-car de baan opgestuurd.
Ontgoocheld ? opgeven ? Het zijn woorden die niet in de woordenboek staan van Michael Schumacher. De Duitser was bezig aan een indrukwekkende inhaalrace, in ronde 22 reed hij al op een 4de plek. Maar tevergeefs, 5 ronden later scheurt zijn rechter achterband aan flarden, net zoals in Suzuka het jaar voordien. Hierdoor werd hij gedwongen terug naar de pits te rijden, maar aan opgeven werd niet gedacht.
Het meest spannende moment is ongetwijfeld het duel tussen Irvine en Frentzen, dat ronden lang aanhoud. In ronde 34 maken ze samen een pitstop, maar daarna kan Frentzen een ontketende Irvine niet meer volgen door een defecte sensor op zijn Mugen-Honda motor waardoor hij niet kan beschikken over de volledige krachtontplooiing van zijn V10. Hierdoor komt het zelfs zover dat Frentzen nog een hard gevecht moet leveren met debutant Ralf Schumacher.
Uiteindelijk is het Irvine die aan het langste eind trekt in Melbourne en zo zijn allereerste Grand Prix achter zijn naam kan schrijven.
Uitslag Race:
Rijder | Team | Tijd |
1 Eddie Irvine | Ferrari | 1u 35’01″659 |
2 Heinz-Harald Frentzen | Jordan Mugen-Honda | 1u 35’02″686 |
3 Ralf Schumacher | Williams Supertec | 1u 35’08″671 |
4 Giancarlo Fisichella | Benetton Playlife | 1u 35’35″077 |
5 Rubens Barrichello | Stewart Ford | 1u 35’56″357 |
6 Pedro de la Rosa | TWR Arrows | 1u 36’25″976 |
7 Toranosuke Takagi | TWR Arrows | 1u 36’27″947 |
8 Michael Schumacher | Ferrari | 1u 37’16″505 |
Snelste Ronden | Tijd | |
1 M. Schumacher | 1’32″112 | |
2 R. Barrichello | 1’32″894 | |
3. M. Hakkinen | 1’33″309 | |
WK Tussenstand Rijders | Punten | |
1. Eddie Irvine | 10 | |
2. Heinz-Harald Frentzen | 6 | |
3. Ralf Schumacher | 4 | |
4. Giancarlo Fisichella | 3 | |
5. Rubens Barrichello | 2 | |
6. Pedro de la Rosa | 1 | |
WK Tussenstand constructeurs | Punten | |
1. Ferrari | 10 | |
2. Jordan Mugen-Honda | 6 | |
3. Williams Supertec | 4 | |
4. Benetton Playlife | 3 | |
5. Stewart Ford | 2 | |
6. TWR Arrows | 1 |