Alain Prost geeft vernietigende kritiek op Netflix-serie over Ayrton Senna: “Ik vind het niet leuk en ik accepteer het niet”

Netflix
Netflix

Alain Prost verwijt de makers van de Netflix-serie over het leven van Ayrton Senna dat de serie onwaarheden bevat en dat ze fijngevoeligheid mist naar de Braziliaanse F1-legende toe.

De serie, die vorig jaar het levenslicht zag, mocht zich verheugen op talrijke kritieken, zowel positief als negatief. Veel F1-fans hebben de weg gevonden naar de serie over het leven van de drievoudig wereldkampioen.

Met Gabriel Leone in de rol van Ayrton Senna werd de serie in 2024 al op verschillende plekken vertoond op evenementen om de sterfdatum van Senna te herdenken, vorig jaar dertig jaar geleden. 

De rivaliteit tussen Ayrton Senna en Alain Prost is een van de bekendste in de geschiedenis van de Formule 1. Vanaf ze teamgenoten werden bij McLaren in 1988 en 1989 en tijdens de Ferrari-jaren van Alain Prost, tot de Fransman er in 1993 een einde aan breide bij Williams met een vierde wereldtitel konden beide heerschappen op zijn zachtst gezegd niet door dezelfde deur.

Maar nadien ontstond er een hechte vriendschap tussen Senna en Prost en de Fransman vertelt tegenover “RAC Motori” dat hij niet tevreden is met hoe Senna neergezet wordt in de nieuwe Netflix-serie.

“Ik weet zeker dat Ayrton het niet leuk zou vinden, niet in het minst omdat het een gebrek aan tact toont,” zei hij. “Het is een geweldig verhaal en je moet niet zomaar dingen vertellen die niet waar zijn.”

“Als je iets commercieels moet doen, is het niet leuk om het in Senna’s naam te doen. Ik vind het niet leuk en ik accepteer het niet.”

Het is niet de eerste keer dat Alain Prost kritiek heeft over een serie of film die over het leven van Senna gaat. De documentaire “Senna” uit 2010 werd door velen geprezen, maar Prost was het daar helemaal niet mee eens en omschreef de film als “nep”.

Prost vond dat er in de film geen aandacht besteed werd aan het feit dat ze aan het einde van het leven van Senna vrienden waren geworden.

“Hij belde me minstens een of twee keer per week. Soms voor niets, soms voor advies.”

“Het duurde zes maanden tot Imola. We werden vrienden, we werden close. Het is een nieuwe periode die ik me nooit eerder had kunnen voorstellen. Ik heb er een ongelooflijke herinnering aan.”