Lewis Hamilton laat weten dat Niki Lauda nog steeds hard gemist wordt bij het Mercedes F1 team. Soms leest hij nog berichtjes die de Oostenrijker hem in het verleden gestuurd heeft.
Het voorbije jaar moesten we afscheid nemen van drievoudig wereldkampioen Niki Lauda, niets meer of niets minder dan een legende in de Formule 1. De Oostenrijker was actief bij het team van Mercedes en het hoeft geen uitleg dat hij daar hard gemist wordt, net als in het hele F1-wereldje.
Zesvoudig wereldkampioen Lewis Hamilton had een goede band met Lauda, zowel op als naast het circuit. Hij vertelt ook dat Lauda een belangrijke rol speelde in zijn overstap naar het team van Mercedes.
“Ik mis het krijgen van zijn berichtjes. Ik mis het delen van filmpjes en ik heb nog steeds veel van onze gesprekken en zo nu en dan kom ik er nog eens op terug,” vertelde Hamilton onlangs.
“Maar nogmaals, zonder zijn steun, zou ik waarschijnlijk niet de overstap hebben gemaakt om naar dit team te komen. Zonder zijn steun, zou ik nog steeds geen deel uitmaken van dit team. Ik denk niet dat dit team succes zou hebben gehad zonder zijn steun.”
“Naar het bestuur gaan, aandringen en hun het leven zuur maken, dat is waar hij het beste in was. Maar ook eerlijk zijn tegen mij, de brug zijn tussen Toto die een rijder was en het bestuur, die geen rijders waren. Een echte kampioen te hebben die begrijpt, en zich inleeft in hoe moeilijk het is om weekend in weekend uit te presteren en als je een fout maakt…”
“Dat is waar hij zo’n grote, grote steun is geweest voor mij. Dus ik mis hem heel erg.”
Na zijn longtransplantatie leek het met Lauda de goede weg op te gaan tot hij geveld werd door een griepaanval. Die eiste haar tol op de verzwakte gezondheidstoestand van de Oostenrijker en een paar dagen voor de GP van Monaco verloor hij de strijd.
Hamilton vertelt dat hij Lauda nog bezocht een paar dagen voor zijn overlijden en hoe moeilijk het wel was.
“Het was echt moeilijk om hem te zien,” herinnerde hij zich Lauda. “We hadden video’s naar elkaar gestuurd. Ik had hem door zijn grootste dip zien gaan en hij kwam terug, zat in een rolstoel en ik was echt hoopvol.”
“En toen was hij weer teruggevallen en begon het erger te worden, toen ging ik naar hem toe. Het was nog steeds een schok om je maatje in een bed te zien, aangesloten aan allerlei toestellen. En ik heb het al eens eerder gezien, mijn tante stierf aan kanker dus ik had het gezien.”
“Maar het is altijd een schok. Je kon zijn geest zien, zijn heldere geest, nog steeds stralend maar het begon een beetje te doven, begrijp je?
“En zijn vechtlust begon te verdwijnen, wat alleen maar normaal is als je zo’n lange strijd voert. Dus het raakte me gewoon.”
Geschreven door Tom Schots
a:0:{}
Gewoon nieuwsitem
a:0:{}
