Het is niet de eerste keer dat Fernando Alonso zijn ongezouten mening geeft over het uitzenden van radioboodschappen. Hij is van mening dat ze vaak uit hun context gehaald worden, wat er volgens hem voor zorgt dat de fans ze minder goed begrijpen of verkeerd begrijpen. Langs de andere kant is hij ook wel de ‘koning’ van de radioboodschappen, er zijn er verschillende die menig fan zich nog zal herinneren.

Fernando Alonso was niet bepaald tevreden in Suzuka over de strategie die het team hanteerde. Na zijn vroege eerste pitstop kregen we weer een mooie boodschap: “Jullie hebben me voor de leeuwen gegooid door me zo vroeg te laten stoppen, niet te geloven!”

Zijn meest bekende quote zal bijna iedereen zich nog wel herinneren, die vond ook plaats in Suzuka in het jaar 2015 toen McLaren nog met Honda-motoren reed die niet echt competitief waren, de woorden “GP2-engine” zorgden voor een kleine schokgolf toen.

Alonso legt uit dat het voor de fans sowieso soms moeilijk is om radioboodschappen juist te interpreteren omdat er vooraf aan zo’n boodschappen ook nog verschillende meetings met het team plaatsvinden over de strategie en die zijn privé. 

“Het verbaast me soms dat het zoveel teweeg brengt, ik vind er niets vreemd aan om met het team in discussie te gaan hierover. We praten over strategie in de meetings, zelfs nog op de grid voor de start van de race. Fans krijgen dan één boodschap voorgeschoteld maar er gaat zoveel aan vooraf, vandaar dat ze vaak verkeerd begrepen worden.”

Nico Hulkenberg is dan weer van mening dat het er gewoon bijhoort en dat het voor een stukje entertainment zorgt.

“We weten heus wel als we iets op een bepaalde manier zeggen dat de kans groot is dat de fans het ook te lezen krijgen. We hoeven dat niet te zeggen, we hebben zelf nog de keuze of we die opmerking maken maar in het heetst van de strijd hebben we onze woorden ook minder onder controle, dat is een normale natuurlijke reactie. Uiteindelijk draait het om racen, een snuifje entertainment hangt daar ook wel mee aan vast.”

Geschreven door Vincent Bogaerts