GP Italie 2001 : van mensen en de dingen die voorbijgaan

Er zijn zo van die evenementen waarvan je pas later beseft dat ze een ommekeer betekenden in de gang van zaken tot dan toe. De GP Italie 2001 draagt zulk cachet mee. Vijf dagen eerder boorden vliegtuigen zich in de WTC torens in New York. De “oorlog tegen het terrorisme” zou veel zaken een andere wending geven. Maar de ‘show must go on’ oordeelde Bernie. “Die lui hebben gekregen wat ze wilden : aandacht. F1 zal op zijn manier gepast reageren op de gebeurtenissen”.En zo droegen vele teams zwarte rouwbanden of zagen af van overvloedige sponsorreclame. Al te glamoureuze VIP happenings werden afgezegd. Maar dit was niet het enige dat een domper op het feest zette te Monza. In een persconferentie zaterdag verklaarde dubbelkampioen Hakkinen er even mee te willen stoppen. “Ik kom terug in 2003”, verklaarde hij, maar F1 insiders schatten de kansen klein om de Fin nog ooit in de F1 te zien. De Italiaanse GP ging dus in 2001 al onder een redelijk somber gesternte van start als er vanuit het Duitse Kletzwitz nabij de Poolse grens nog vreselijk nieuws kwam op zondag. Op de Lausitzring werd de allereerste CART race gereden op het Europese vasteland. Op een nieuw aangelegde onvervalste oval. Bij een zwaar ongeluk echter had de arme Zanardi (zelf een ex-F1 rijder) beide benen verloren.

De race zelve zag op Monza een strijd tussen de Williams-BMW wagens op een enkele stop en de Ferrari’s op een dubbele stop. Of Barrichello het ooit had kunnen halen van Montoya gaan we nooit weten aangezien de Braziliaan, met de leiding in handen, zijn eerste pitstop verknoeid zag door een tegenwerkende tankinstallatie en kostbare tijd verloor. Met de bandenproblemen en remproblemen van teamgenoot Ralf Schumacher en de verkeerde dubbelstopsstrategie van de Ferrari’s kon Montoya ongestoord zijn eerste F1 overwinning binnenhalen in zijn eerste jaar F1. De podiumfoto loog er niet om. Barichello, de Ferrari rijder die strandt op de 2de plaats staat er grimmig bij. Hier op Monza had hij zo graag willen winnen. Heel wat primeurs overigens op het toenmalige Monza.De eerste overwinning van een Colombiaanse rijder. Alex Yoong startte voor Minardi en werd de eerste Maleisiër in de koningsklasse evenals Tomas Enge, die de eerste Tsjech werd in de F1.

En na 5 jaar kunnen we even kijken naar de mensen en de dingen die zijn voorbijgegaan. Eén van de mensen die eigenaardig genoeg weer aan racen toe is, is ene Alex Zanardi. In een omgebouwde WTCC wagen en met kunstbenen laat de dappere Italiaan in het wereldkampioenschap voor toerismewagens zien dat hij nog niets is verleerd. Zijn ongeluk in 2001 echter betekende het onmiddelijke einde van het CART avontuur in Europa. Van de exotische debutanten Enge en Yoong werd de maat genomen en zij werden unaniem te licht bevonden. De enige survivor uit de F1 staartgroep van 2001 bleek een jonge Spaanse puber met de naam Alonso. Hij mocht eerst even testwerk verrichten voor Renault eer hij weer mocht meespelen vanaf 2003. Barrichello zou zijn hele carriere bij Ferrari het stigma van de “nummer 2” meedragen, een stigma dat hij ook in die GP van Italie 2001 niet had kunnen afwerpen. Montoya werd ingehaald als het nieuwe F1 supertalent, een rijder die in de smaakloze en kleurloze F1 eenheidsworst eens wat pit zou brengen. Anno 2006 heeft Montoya besloten dat hij wil racen zonder politiek gekonkelfoes. Dat gaat volgens hem beter in de Nascar en dus heeft de flamboyante Colombiaan zijn ontslagbrief in de bus gedaan. Hem zullen we dus niet op het podium kunnen zien. Evenmin als Mika Hakkinen. Zoals gevreesd keerde de Fin nooit meer terug in een actief F1 rijderszitje. Ralf Schumacher is in principe geen kandidaat voor het podium in 2006. Hij pikte zijn poles en overwinningen ten gepaste tijde mee maar bleef altijd in de schaduw van grote broer Michael steken …een Michael Schumacher die in 2006 op jacht naar zijn 8ste wereldtitel een robbertje uitvecht met een zekere Alonso!

“Het kan verkeren”, zei Bredero. Met afstand van slechts een kleine 5 jaar zien we inderdaad dat die GP van Italie 2001 niet zomaar de zoveelste GP in de rij was maar wel degelijk een moment was waarop kaarten gekeerd werden. Met de langverwachte aankondiging omtrent de bezetting van de Ferrari renstal voor 2007 riskeert Italie 2006 ook zulke GP te worden.
Er zijn zo van die evenementen waarvan je pas later beseft dat ze een ommekeer betekenden in de gang van zaken tot dan toe. De GP Italie 2001 draagt zulk cachet mee. Vijf dagen eerder boorden vliegtuigen zich in de WTC torens in New York. De “oorlog tegen het terrorisme” zou veel zaken een andere wending geven. Maar de ‘show must go on’ oordeelde Bernie.
a:0:{}
“Die lui hebben gekregen wat ze wilden : aandacht. F1 zal op zijn manier gepast reageren op de gebeurtenissen”.En zo droegen vele teams zwarte rouwbanden of zagen af van overvloedige sponsorreclame. Al te glamoureuze VIP happenings werden afgezegd. Maar dit was niet het enige dat een domper op het feest zette te Monza. In een persconferentie zaterdag verklaarde dubbelkampioen Hakkinen er even mee te willen stoppen. “Ik kom terug in 2003”, verklaarde hij, maar F1 insiders schatten de kansen klein om de Fin nog ooit in de F1 te zien. De Italiaanse GP ging dus in 2001 al onder een redelijk somber gesternte van start als er vanuit het Duitse Kletzwitz nabij de Poolse grens nog vreselijk nieuws kwam op zondag. Op de Lausitzring werd de allereerste CART race gereden op het Europese vasteland. Op een nieuw aangelegde onvervalste oval. Bij een zwaar ongeluk echter had de arme Zanardi (zelf een ex-F1 rijder) beide benen verloren.

De race zelve zag op Monza een strijd tussen de Williams-BMW wagens op een enkele stop en de Ferrari’s op een dubbele stop. Of Barrichello het ooit had kunnen halen van Montoya gaan we nooit weten aangezien de Braziliaan, met de leiding in handen, zijn eerste pitstop verknoeid zag door een tegenwerkende tankinstallatie en kostbare tijd verloor. Met de bandenproblemen en remproblemen van teamgenoot Ralf Schumacher en de verkeerde dubbelstopsstrategie van de Ferrari’s kon Montoya ongestoord zijn eerste F1 overwinning binnenhalen in zijn eerste jaar F1. De podiumfoto loog er niet om. Barichello, de Ferrari rijder die strandt op de 2de plaats staat er grimmig bij. Hier op Monza had hij zo graag willen winnen. Heel wat primeurs overigens op het toenmalige Monza.De eerste overwinning van een Colombiaanse rijder. Alex Yoong startte voor Minardi en werd de eerste Maleisiër in de koningsklasse evenals Tomas Enge, die de eerste Tsjech werd in de F1.

En na 5 jaar kunnen we even kijken naar de mensen en de dingen die zijn voorbijgegaan. Eén van de mensen die eigenaardig genoeg weer aan racen toe is, is ene Alex Zanardi. In een omgebouwde WTCC wagen en met kunstbenen laat de dappere Italiaan in het wereldkampioenschap voor toerismewagens zien dat hij nog niets is verleerd. Zijn ongeluk in 2001 echter betekende het onmiddelijke einde van het CART avontuur in Europa. Van de exotische debutanten Enge en Yoong werd de maat genomen en zij werden unaniem te licht bevonden. De enige survivor uit de F1 staartgroep van 2001 bleek een jonge Spaanse puber met de naam Alonso. Hij mocht eerst even testwerk verrichten voor Renault eer hij weer mocht meespelen vanaf 2003. Barrichello zou zijn hele carriere bij Ferrari het stigma van de “nummer 2” meedragen, een stigma dat hij ook in die GP van Italie 2001 niet had kunnen afwerpen. Montoya werd ingehaald als het nieuwe F1 supertalent, een rijder die in de smaakloze en kleurloze F1 eenheidsworst eens wat pit zou brengen. Anno 2006 heeft Montoya besloten dat hij wil racen zonder politiek gekonkelfoes. Dat gaat volgens hem beter in de Nascar en dus heeft de flamboyante Colombiaan zijn ontslagbrief in de bus gedaan. Hem zullen we dus niet op het podium kunnen zien. Evenmin als Mika Hakkinen. Zoals gevreesd keerde de Fin nooit meer terug in een actief F1 rijderszitje. Ralf Schumacher is in principe geen kandidaat voor het podium in 2006. Hij pikte zijn poles en overwinningen ten gepaste tijde mee maar bleef altijd in de schaduw van grote broer Michael steken …een Michael Schumacher die in 2006 op jacht naar zijn 8ste wereldtitel een robbertje uitvecht met een zekere Alonso!

“Het kan verkeren”, zei Bredero. Met afstand van slechts een kleine 5 jaar zien we inderdaad dat die GP van Italie 2001 niet zomaar de zoveelste GP in de rij was maar wel degelijk een moment was waarop kaarten gekeerd werden. Met de langverwachte aankondiging omtrent de bezetting van de Ferrari renstal voor 2007 riskeert Italie 2006 ook zulke GP te worden.