‘Istanbul Otodrome’ of Istanbul Kurtkoy International Circuit is de thuishaven van de Turkse Grote Prijs. De Grand Prix van Turkije stond voor het eerst op de GP kalender in 2005. De baan ligt bij Istanbul en is ontworpen door FIA architekt-aan-huis Herman Tilke.

Het is één van de weinige circuits die linksom rijden. De baan heeft een variatie van snelle en langzame bochten en wordt geapprecieerd voor de uitdaging die wordt gesteld. Hoewel de baan niet kan tippen aan de Europese “historische” circuits zoals Silverstone, Spa of Monza is Tilke er toch in geslaagd de baan mooi in te passen in het glooiende landschap.

Turkije en autosport is een vreemde combinatie. Hoewel Turkije in het recente verleden een interessante rally aanbood en een rijder heeft op hoog niveau (Tahinci flirt met GP2), heeft Turkije geen autosportgeschiedenis. Een land zonder auto-industrie dus. De grote ontwikkelingen op het gebied van auto’s en autosport gebeurden eind 19de en begin 20ste eeuw in West-Europa. De onfortuinlijke keuze van de Turken om samen met de Duitsers de eerste Wereldoorlog in te stappen en de volkerenmoord in Armenië isoleerden het land de daaropvolgende jaren nog meer.

Een kleine sprong voorwaarts in de tijd dan. In de 2de Wereldoorlog hielden de Turken zich wijselijk neutraal. Na het einde van de oorlog en met het begin van de Oost-West tegenstelling kreeg Turkije een uitgesproken geostrategisch belang als poort tussen Europa en Azië en als NAVO-land dat een rechtstreekse gemeenschappelijke grens had met vijand Rusland. In de 21ste eeuw vaart het moderne Turkije een toenemende westerse koers en het klopt het al geruime tijd aan de voordeur van de Europese Gemeenschap. De organisatie van een Formule 1 Grand Prix past totaal in het plaatje van deze showcase naar het Westen toe. Een nieuw en modern circuit, gebouwd vlakbij de metropool Istanbul, exact op de doorgang tussen het oude Europa en Azie. Dat nog niet alles vlekkeloos verloopt in het moderne Turkije mocht Coulthard ervaren toen hij bij wijze van demonstratie en met toestemming van het stadsbestuur zijn Red Bull F1 wagen over de Bosporusbrug reed. De Turkse politie had dat echter anders begrepen en beboette Coulthard : hij had immers vergeten een ticket te betalen. De Bosporusbrug is een tolweg!

De tot nu toe enige verreden Grand Prix zelve bleek in 2005 een redelijk interessant gebeuren. De Ferrari’s stonden nergens en speelden niet meer mee in het debat voor de titel noch voor de overwinning. Ook BAR moest snel de rol lossen. Poleman Raikkonen, in zijn onmogelijke inhaaljacht op Alonso in de WK-tabel, veroverde vroeg de leiding na een fout van Fisichella. Dit bracht hem in een comfortabele positie met ploegmaat Montoya als rugdekking, ook nadat Fisichella en Alonso van positie ruilden. Echter, Montoya reed bij een manoeuvre om te dubbelen in op achterligger Monteiro , waardoor Alonso toch nog een zeer flatterende 2de plaats aangeboden kreeg.

McLaren verspeelde zo de dubbelzege, Alonso schoof zich nog comfortabeler in de WK-leiderszetel en Raikkonen kon enkel nog hopen op mechanische pech van de tegenstand om nog enige realistische aanspraak op een titel te maken. De rechtstreekse confrontatie tussen de WK-protagonisten en de vele slippers en incidenten op het nieuwe circuit maakten er echter een race van die aangenaam was om volgen. Met de huidige situatie in het kampioenschap 2006 hopen we natuurlijk op meer van hetzelfde.
‘Istanbul Otodrome’ of Istanbul Kurtkoy International Circuit is de thuishaven van de Turkse Grote Prijs. De Grand Prix van Turkije stond voor het eerst op de GP kalender in 2005.
a:0:{}
De baan ligt bij Istanbul en is ontworpen door FIA architekt-aan-huis Herman Tilke. Het is één van de weinige circuits die linksom rijden. De baan heeft een variatie van snelle en langzame bochten en wordt geapprecieerd voor de uitdaging die wordt gesteld. Hoewel de baan niet kan tippen aan de Europese “historische” circuits zoals Silverstone, Spa of Monza is Tilke er toch in geslaagd de baan mooi in te passen in het glooiende landschap.

Turkije en autosport is een vreemde combinatie. Hoewel Turkije in het recente verleden een interessante rally aanbood en een rijder heeft op hoog niveau (Tahinci flirt met GP2), heeft Turkije geen autosportgeschiedenis. Een land zonder auto-industrie dus. De grote ontwikkelingen op het gebied van auto’s en autosport gebeurden eind 19de en begin 20ste eeuw in West-Europa. De onfortuinlijke keuze van de Turken om samen met de Duitsers de eerste Wereldoorlog in te stappen en de volkerenmoord in Armenië isoleerden het land de daaropvolgende jaren nog meer.

Een kleine sprong voorwaarts in de tijd dan. In de 2de Wereldoorlog hielden de Turken zich wijselijk neutraal. Na het einde van de oorlog en met het begin van de Oost-West tegenstelling kreeg Turkije een uitgesproken geostrategisch belang als poort tussen Europa en Azië en als NAVO-land dat een rechtstreekse gemeenschappelijke grens had met vijand Rusland. In de 21ste eeuw vaart het moderne Turkije een toenemende westerse koers en het klopt het al geruime tijd aan de voordeur van de Europese Gemeenschap. De organisatie van een Formule 1 Grand Prix past totaal in het plaatje van deze showcase naar het Westen toe. Een nieuw en modern circuit, gebouwd vlakbij de metropool Istanbul, exact op de doorgang tussen het oude Europa en Azie. Dat nog niet alles vlekkeloos verloopt in het moderne Turkije mocht Coulthard ervaren toen hij bij wijze van demonstratie en met toestemming van het stadsbestuur zijn Red Bull F1 wagen over de Bosporusbrug reed. De Turkse politie had dat echter anders begrepen en beboette Coulthard : hij had immers vergeten een ticket te betalen. De Bosporusbrug is een tolweg!

De tot nu toe enige verreden Grand Prix zelve bleek in 2005 een redelijk interessant gebeuren. De Ferrari’s stonden nergens en speelden niet meer mee in het debat voor de titel noch voor de overwinning. Ook BAR moest snel de rol lossen. Poleman Raikkonen, in zijn onmogelijke inhaaljacht op Alonso in de WK-tabel, veroverde vroeg de leiding na een fout van Fisichella. Dit bracht hem in een comfortabele positie met ploegmaat Montoya als rugdekking, ook nadat Fisichella en Alonso van positie ruilden. Echter, Montoya reed bij een manoeuvre om te dubbelen in op achterligger Monteiro , waardoor Alonso toch nog een zeer flatterende 2de plaats aangeboden kreeg.

McLaren verspeelde zo de dubbelzege, Alonso schoof zich nog comfortabeler in de WK-leiderszetel en Raikkonen kon enkel nog hopen op mechanische pech van de tegenstand om nog enige realistische aanspraak op een titel te maken. De rechtstreekse confrontatie tussen de WK-protagonisten en de vele slippers en incidenten op het nieuwe circuit maakten er echter een race van die aangenaam was om volgen. Met de huidige situatie in het kampioenschap 2006 hopen we natuurlijk op meer van hetzelfde.