Het circuit van Istanbul in Turkije heeft voor 2011 de meeste inhaalpogingen met behulp van DRS op haar naam staan. Dit ondanks het feit dat inhaalmanoeuvres er toch wel om enige moed en behendigheid vragen.
Het is nog steeds niet duidelijk welke bijdrage het zogenaamde DRS tijdens races weet af te leveren. Wel zijn enkele Britse magazines exact daarin een klein onderzoek gestart. Zo maakte men onlangs nogmaals bekend dat bijvoorbeeld Nico Rosberg van mening is dat DRS wel eens de beste uitvinding kan zijn uit de gehele geschiedenis van de sport.

Voormalig wereldkampioen Jacques Villeneuve ziet op bepaalde plaatsen de verstelbare achtervleugel dan weer als een te ingewikkeld en overhaast genomen initiatief. De Canadees maakt zich naar de toekomst toe vooral zorgen over de geloofwaardigheid van de sport. Snufjes als DRS stellen de FIA alvast in staat om het kampioenschap een heel andere wending te geven. Dit kan in principe door de DRS-zone bewust in nadelige zones voor bijvoorbeeld Red Bull te plaatsen.

In tegenstelling tot het Kinectic Energy Recovery System heeft DRS in 2011 wel al meer bij weten te dragen aan sensatie. Zo werden er in een periode van 9 races maar liefst 623 inhaalpogingen uitgevoerd. Daarvan is 29 procent te danken aan de verstelbare achtervleugel (DRS).

Een spijtige zaak is dan weer dat DRS niet op elk circuit tot haar recht kan komen. Op circuits als Monaco, Valencia en Instanbul is het vast geen makkie om je bolide af te remmen nadat je net een inhaalpoging achter de rug hebt. Je komt van het lange rechte stuk, doet bijna aan het einde de bewuste inhaalactie, moet dan liefst nog terug op de ideale rijlijn geraken, om tot slot optimaal je volgende bocht aan te snijden. Dit alles zonder de extra kracht die men bekomt dankzij DRS. Want met die extra kracht kan je dan wel eens net als Michael Schumacher achterop een Sauber botsen. Zie de GP van Silverstone.

Het was dan ook het Duitse Mercedes dat haar data ter beschikking ging stellen. De meeste inhaalpogingen werden in 2011 uitgevoerd in de eerste ronde van elke wedstrijd. Op dat ogenblik vonden er telkens incidenten plaats. Als rijder 12 dan moet opgeven, dan passeren er vanzelfsprekend een tiental achterliggers. Met zulke tellingen moeten wij ons alvast zelf niets wijsmaken.

Dus focussen we ons enkel en alleen op het circuit dat de meeste inhaalpogingen wist te verwezenlijken. Istanbul met haar vreemdste en meest uitdagende bocht. Nummertje 12. Maar liefst 50 inhaalpogingen vonden daar dit seizoen alleen al plaats, te danken aan DRS. Op Silverstone en Monaco waren dat er slechts acht.
a:0:{}
Gewoon nieuwsitem
a:0:{}