Vandaag wordt Thierry Boutsen 60 jaar en wij van F1journaal vinden dat een goede reden voor een special over de laatste Belgische race-winnaar in de Formule 1.

Tijdens de late jaren 60 en gedurende de jaren 70 waren wij Belgen verwend en hadden we met Jacky Ickx iemand in de Formule 1 die races kon winnen, en zelfs twee keer vice-kampioen werd in de koningsklasse van de autosport. Nadat Ickx in 1979 zijn helm aan de wilgen hing werd Thierry Boutsen in 1983 de volgende Belg in de Formule 1, een hele klus om iemand als Jacky Ickx op te volgen als u het ons vraagt.

De geschiedenis heeft ons geleerd dat Boutsen zich meer dan behoorlijk van zijn taak gekweten heeft met een tienjarige carrière die geresulteerd heeft in drie overwinningen, vijftien podiumplaatsen en 132 punten.

Boutsen betaalde naar verluidt $500.0000 om te mogen debuteren bij Arrows tijdens de Grote Prijs van België in 1983 en er de rest van het seizoen af te werken. Dankzij het sponsorgeld van BARCLAY mocht de Belg ook de volgende drie seizoenen afwerken voor Arrows.

Het werden jaren van wisselend succes met een tweede plaats in Imola in 1985, toen hij zijn bolide over de streep duwde, als hoogtepunt. Als er één constante was in die jaren, dan waren het wel de prestaties van Thierry Boutsen zelf. Hij viel op door zijn efficiënte rijstijl en dat was ook het team van Benetton niet ontgaan. Vanaf 1987 vonden we onze landgenoot terug in een Benetton-Ford.

Benetton was het fabrieksteam van Ford en dus had Boutsen eindelijk een auto waarmee iets meer mogelijk was. In de twee jaar dat onze landgenoot voor de formatie uit Enstone reed behaalde hij zes podiumplaatsen en met een vierde plaats in het WK in 1988, dat gedomineerd werd door McLaren, behaalde hij zijn hoogste klassering ooit in de eindstand van een WK.

In 1989 stapte Boutsen over naar het team van Frank Williams, die zich voor dat jaar had verzekerd van fabrieksmotoren van Renault. Het zullen de meest succesvolle jaren worden van Boutsen in de Formule 1 want hij behaald er drie overwinningen in een tijdspanne van twee seizoenen.

De Belg heeft mooie herinneringen aan die periode maar er is toch een beetje een wrange nasmaak aan verbonden omdat hij na twee seizoenen alweer aan de kant geschoven werd voor Nigel Mansell. Hij moest lijdzaam toekijken vanuit de achterhoede hoe de Engelsman in 1991 vijf races won met de Williams-Renault en in 1992 met overmacht wereldkampioen werd dankzij de actieve ophanging.

“Ik was zwaar gefrustreerd omdat ik in 1990 een belangrijke rol speelde in het testwerk voor de actieve ophanging,” vertelde Boutsen vier jaar geleden tegen ‘GPUpdate’. “Ik spendeerde veel tijd aan dat testwerk en ik had hard gewerkt om de auto competitief te maken. Het doet dan pijn om te zien hoe iemand anders de vruchten oogst van jouw harde werk, maar dat is het leven. Nu denk ik er niet meer aan terug en ben ik enorm blij dat ik het goed heb gedaan in de F1.”

Vervolgens volgden nog passages bij Ligier en Jordan maar de drive die er voordien was leek verdwenen en na de Grote Prijs van België in 1993, waar het tien jaar voordien allemaal begon, besloot Boutsen om er de brui aan te geven.

Na zijn Formule 1-carrière bleef hij nog actief in de toerwagen racerij en hij nam nog zeven keer deel aan de 24 uren van Le Mans. Tijdens zijn in totaal tien deelnames wist hij drie keer een podium te scoren.

Vandaag woont Thierry Boutsen in Monaco waar hij zijn eigen bedrijf runt in de verkoop van vliegtuigen en hij mag een paar voormalige collega’s tot zijn klanten rekenen zoals Heinz-Harald Frentzen, Keke Rosberg, Mika Hakkinen en Michael Schumacher.

Wij, van F1Journaal.be, willen Thierry Boutsen langs deze weg alvast feliciteren met zijn zestigste verjaardag en we wensen hem nog veel “happy landings” toe!

Geschreven door Tom Schots
a:0:{}
Hoofditem op frontpagina
a:1:{s:9:”file_name”;s:27:”boutsen_helmen_headline.jpg”;}
Vandaag wordt Thierry Boutsen 60 jaar en wij van F1journaal vinden dat een goede reden voor een special over de laatste Belgische race-winnaar in de Formule 1.