Welke F1-bekenden nemen deel aan de 24u van Daytona?

Fernando Alonso zal dit weekend aan de start staan van de 24 uren van Daytona maar hij is niet de enige rijder die banden heeft met de Formule 1. Wij zochten uit welke oude of nieuwe bekenden uit de F1 we zullen terugvinden op de grid op 27 januari.
1. Felipe Nasr: #31 Whelen Engineering Racing – Cadillac DPi
(foto: twitter – @FelipeNasr)

We kennen de Braziliaan vooral van zijn periode als reserverijder bij Williams in 2014 en als vaste rijder bij Sauber in 2015 en 2016. Vorig seizoen werd hij vervangen door Pascal Wehrlein bij de Zwitserse renstal en het bleef stil rond Nasr in 2017. In september maakte hij bekend in 2018 voltijds in de IMSA, de raceklasse in Noord-Amerika waar de 24 uren van Daytona deel van uitmaakt, aan de slag te gaan

2. Christian Fittipaldi: #5 Mustang Sampling Racing – Cadillac DPi
(foto: twitter – @AX_Racing)

De neef van Emerson Fittipaldi is inmiddels 46 jaar en racete van 1992 tot en met 1994 in de Formule 1 voor Minardi en Footwork. Hij sprokkelde in die periode twaalf punten in totaal en gezien het materiaal dat hij ter beschikking had mogen we dat als een goede prestatie beschouwen. Vanaf 1995 besliste de Braziliaan om zijn geluk in Amerika in de CART-series te beproeven, dat deed hij met wisselend succes tot 2002. Daarna racete hij zowat met alles wat los en vast zat, van NASCAR tot Braziliaanse stockcars en A1 GP. Dit jaar zal hij voor de dertiende keer deelnemen aan de 24 uren van Daytona, die hij al twee keer op zijn naam schreef.

3. Ho-Pin Tung en Antonio Felix da Costa: #78 Jackie Chan DCR JOTA ORECA LMP2
(foto: twitter – @FHabsburg62)

Ho-Pin Tung is de eerste Chinees die een F1-bolide mocht besturen. Hij deed dat in een test voor Williams in 2003. In 2009 mocht hij nog eens testen voor het Renault F1-team en voor 2010 werd hij bevestigd als derde rijder bij de Franse formatie. De grootste prestatie uit zijn carrière is ongetwijfeld zijn overwinning in de LMP2-klasse in de 24 uren van Le Mans vorig jaar. Na een knotsgekke race in de LMP1-klasse leek hij zelfs op weg naar de algemene overwinning maar een knappe inhaalrace van de Porsche nummer twee stak daar een stokje voor.

Antonio Felix da Costa kennen we van zijn Red Bull-verleden. Hij was één van de kanshebbers om de naar Red Bull gepromoveerde Ricciardo te vervangen bij Toro Rosso in 2014. Er werd echter gekozen voor Daniil Kvyat en da Costa moest zich tevreden stellen met een plaats als testrijder bij Red Bull. Tegelijkertijd ging hij ook aan de slag in de DTM en de voorbije twee seizoenen viel hij te bewonderen in de Formule E.

4. Juan Pablo Montoya: #6 Team Penske – Acura DPi
(foto: twitter – @jpmontoya)

Juan Pablo Montoya reed van 2001 tot 2006 in de F1 voor de teams van Williams en McLaren. We herinneren vooral de spectaculaire rijstijl van de Colombiaan, in zijn periode bij Williams was hij vaak de enige die erin slaagde om Michael Schumacher het vuur aan de schenen te leggen. In 2006 maakte hij bekend in de NASCAR te gaan racen en dat deed hij tot 2013 om daarna verrassend terug in de Indycar aan de slag te gaan bij Team Penske. Voor dat team zal hij in 2018 aantreden in de 24 uren van Daytona.

5. Robin Frijns en Lance Stroll: #37 Jackie Chan DCR JOTA ORECA LMP2
(foto: twitter – @JotaSport)

Robin Frijns werd ooit een grote toekomst voorspeld in de Formule 1 maar zover is het tot nog toe niet gekomen. In 2012 mocht onze noorderbuur aantreden in de Young Driver Test in Abu Dhabi voor de teams van Sauber en Red Bull. Hij versierde een plaats als reserverijder bij Sauber voor het jaar 2013 en in 2014 vervulde hij die rol bij het ter ziele gegane Caterham, dat lijkt zijn laatste wapenfeit in de F1 geweest te zijn. Sinds 2015 vinden we de Nederlander terug in de Blancpain GT series en de Formule E.

Lance Stroll is op dit moment vaste rijder bij Williams in de Formule 1 en beleefde daar in 2017 een wisselvallig debuutseizoen. Zijn gloriemoment beleefde hij tijdens de GP van Azerbeidzjan toen hij het podium op mocht na een derde plaats.

6. Fernando Alonso en Lando Norris: #23 United Autosports – Ligier LMP2
(foto: twitter – @UnitedAutosport)

Fernando Alonso hoeven we niet meer te introduceren. De Spanjaard werd twee keer wereldkampioen met Renault in 2005 en 2006 en is nog altijd razend ambitieus. Zijn ultieme doel is de “Triple Crown” te behalen. Om daarin te slagen moet hij nog de 24 uren van Le Mans en de Indy 500 op zijn naam schrijven naast de GP van Monaco die hij al twee keer gewonnen heeft. Deze deelname in Daytona is naar alle waarschijnlijkheid een voorbereiding op de 24 uren van Le Mans van dit jaar. Vorig jaar deed hij mee aan de Indy 500 maar dat verhaal eindigde ironisch genoeg met een kapotte Honda-motor.

Naast Alonso vinden we McLaren-reserverijder Lando Norris terug. De Britse jongeling schreef dit jaar het Europese Formule 3 kampioenschap op zijn naam. Hij mocht de McLaren MCL32 aan de tand voelen tijdens de testdagen op de Hungaroring en daar maakte hij een meer dan degelijke indruk. In 2018 zullen we Norris ook in de Formule 2 aan het werk kunnen zien.

7. Bruno Senna en Paul di Resta: #32 United Autosports – Ligier LMP2
(foto: twitter – @UnitedAutosport)

Bruno Senna was drie seizoenen actief in de Formule 1. In 2010 was hij vaste rijder bij HRT, het werd een seizoen vol financiële moeilijkheden voor het nieuwe team en Senna zocht andere oorden op. Het seizoen nadien begon hij als reserverijder bij Lotus maar vanaf de GP van België mocht hij Nick Heidfeld vervangen bij de renstal uit Enstone. Voor 2012 werd er echter niet meer op de diensten van de Braziliaan gerekend en hij ging zijn heil zoeken bij Williams. Bij de formatie uit Grove kende hij zijn beste seizoen maar voor 2013 beslisten ze om Valtteri Bottas een kans te geven. Sindsdien is Senna vooral actief in het WEC en de Formule E.

Paul di Resta was deze winter nog kandidaat om het zitje van Felipe Massa over te nemen bij Williams in 2018 maar ze opteerden in Grove uiteindelijk voor Sergey Sirotkin. De Schot was van 2011 tot 2013 vaste waarde bij Force India maar voor 2014 werd hij vervangen door Sergio Perez en viel hij zodoende uit de boot. Sinds 2016 is hij als reserverijder verbonden aan het team van Williams, zijn laatste optreden dateert van de GP van Hongarije 2017 toen hij een zieke Massa mocht vervangen. Sinds 2014 is hij ook actief in de DTM.

8. Sebastien Bourdais: #66 Ford Chip Ganassi Racing – Ford GT
(foto: twitter – @CGRsportscar)

Bourdais vervoegde als viervoudig kampioen in de ChampCar in 2008 Toro Rosso en de verwachtingen waren hoog gespannen. Na wisselvallige prestaties besliste teambaas Franz Tost halfweg 2009 de samenwerking al stop te zetten omdat de Fransman de verwachtingen niet kon waarmaken. Na de F1 keerde Bourdais terug naar de IndyCar en hij werd fabrieksrijder voor Peugeot in de lange afstandsracerij. Hij maakte vorig jaar een horrorcrash tijdens de oefensessies voor de Indy 500 maar keerde nog terug om de laatste drie races van het IndyCar-seizoen af te maken.

9. Jan Magnussen: #3 Corvette Racing – Chevrolet Corvette C7.R
(foto: twitter – @janmagnussen)

Tegenwoordig kennen we Jan Magnussen als vader van Haas-rijder Kevin maar in de jaren negentig stond Magnussen Senior te boek als een groot talent. Hij was testrijder voor McLaren maar in 1997 kon hij een zitje bemachtigen bij het toenmalige ‘Stewart Grand Prix’. Teambaas Jackie Stewart heeft hem ooit omschreven als “het grootste talent sinds Ayrton Senna.” Dat is er op F1-gebied helaas nooit uitgekomen en na de GP van Canada in 1998 werd hij vervangen door Jos Verstappen voor de rest van het seizoen. Later vonden we de Deen terug in de CART, NASCAR en de 24 uren van Le Mans.

10. Marcus Winkelhock: #44 Magnus Racing – Audi R8 GT3 LMS
(foto: twitter – @MagnusRacing)

In 2006 was de Winkelhock testrijder bij het toenmalige ‘Midland F1’ en hij kwam vier maal in actie tijdens de vrijdagtrainingen. Een jaar later ging het team als ‘Spyker F1’ door het leven en de Duitser mocht zijn plaats als testrijder behouden. Doordat de sponsors van vaste rijder Christian Albers niet meer over de brug kwamen werd de Nederlander de laan uitgestuurd en versierde Winkelhock een plaats voor de GP van Europa.

Het zou een knotsgekke start worden van de race waarbij iedereen op droog weer banden reed en Winkelhock tijdens de formatieronde de pits binnen ging voor intermediates. De weergoden waren de debutant gunstig gezind en het begon te regenen bij de start. Doordat hij de enige met regenbanden was klom de Duitser in vier ronden tijd op van de laatste naar de eerste plaats, die hij daarna wel snel weer kwijt was. Zijn optreden was eenmalig maar memorabel.

11. Pedro Lamy: #51 Spirit of Race (AF Corse) – Ferrari 488 GT3
(foto: twitter – @AFCorse)

De Portugees mocht zichzelf F1-rijder noemen tussen 1993 en 1996. In 1993 mocht Lamy de geblesseerde Alex Zanardi vervangen voor de laatste vier GP’s van het seizoen bij Lotus. Hoewel hij geen punten wist te scoren werd hij gepromoveerd tot vaste rijder bij de Britse renstal voor 1994. Na vier races sloeg het noodlot echter toe en crashte Lamy zwaar tijdens een test. Hij brak daarbij beide benen en polsen.

Lamy knokte zich na een intense revalidatie terug en mocht in 1995 halverwege het seizoen Pierluigi Martini vervangen bij Minardi. In de laatste race van het seizoen pakte hij zelfs nog een punt voor Minardi. In 1996 was hij ook van de partij namens Minardi maar met de bolide van de Italianen viel weinig eer te behalen en Lamy beëindigde zijn F1-carrière.

Na zijn F1-periode is de Portugees vooral actief in het FIA GT kampioenschap en de lange afstandsracerij.

12. Sam Bird: #64 Scuderia Corsa – Ferrari 488 GT3
(foto: twitter – @Scuderia_Corsa)

Sam Bird legde een verdienstelijk parcours af in de voorbereidende klassen voor de Formule 1 zoals de GP2 en de Formule Renault 3.5. In 2010 nam Bird deel aan de young drivers test voor Mercedes en in 2012 was hij testrijder voor de Duits-Engelse renstal. Sinds 2014 vinden we de Brit terug in de Formule E en het WEC.