Een nieuw jaar, nieuwe voornemens en ook vernieuwde hoop. Vernieuwde hoop op een goeie gezondheid. Cliché. Maar ook vernieuwde hoop op een spannend seizoen Formule 1. Stilaan ook cliché.

En waarom zouden we daarop mogen hopen? Omdat saaier dan vorig jaar niet kan, omdat het afwachten is welke teams zich het best hebben aangepast aan de nieuwe reglementen, omdat er heel wat verschuivingen zijn gebeurd binnen het rijderscontingent, maar vooral…omdat BMW-Williams en McLaren-Mercedes het zich niet kunnen veroorloven om voor het derde opeenvolgende jaar de pispaal te zijn.
Want voor alle duidelijkheid, beste F1-fan, de opmars van BAR-Honda vorig jaar was een aangename verrassing, maar niet zij hebben Williams en McLaren gedegradeerd, dat hebben Williams en McLaren zichzelf aangedaan.

Ik herinner me bijvoorbeeld nog dat ik vóór de start van vorig seizoen had voorspeld dat McLaren met een ‘bom’ in Melbourne zou verschijnen, met een evolutie van een wagen waarmee ze in 2003 niet eens hadden gereden maar waarop ze zich wel hadden kunnen baseren. McLaren stelde zwaar teleur met zijn ‘dolfijnen’. En Williams dan met zijn ‘walrusneus’. Een flop, toch zeker in de eerste helft van het seizoen. Ontwerpster Antonia Terzi heeft het geweten.

Maar goed, laat ons niet zwartgallig blijven. Ik zei het al: een nieuw jaar kan veel in petto hebben.
Sam Michael heeft bij Williams al laten zien dat ie veel in zijn mars heeft, dat ie op vrij korte termijn belangrijke beslissingen kan nemen. Ook een goeie zaak was het opstappen van Ralf Schumacher. Een goeie rijder – dat heeft ie op het einde van vorig seizoen nog bewezen toen ie zijn comeback maakte na zijn zware crash in Indianapolis – maar de verstandhouding met Montoya is nooit goed geweest en dat woog op het Williams team. Nu kan je gaan verwijzen naar Prost en Senna destijds, maar dan zeg ik: “Beiden waren vijanden, maar ze hadden wel respect voor elkaar en dat kon niet worden gezegd van Ralf en Juan Pablo.”
Ik ben wel benieuwd of Mark Webber bij Williams nu écht zal bewijzen wat ie in zijn mars heeft. Laat ons eerlijk zijn: iedereen heeft het nog altijd over zijn vijfde plaats met Minardi in zijn debuutrace voor eigen volk, drie jaar geleden. Sindsdien werd ie de hemel ingeprezen (‘heeft de ingesteldheid van Michael Schumacher’), maar bij Jaguar is het er te weinig uitgekomen. Akkoord, Jaguar was slecht, maar hij kreeg wel het beste materiaal (“ik geloof Pizzonia”, SL). En dan een 6e plaats vorig jaar als beste resultaat en 7 opgaves…tja, nie ziveren hé! Maar ik gun hem het voordeel van de twijfel en aangezien ik al jaren een boontje heb voor al wat ‘Ozzie’ uitstraalt, hoop ik zelfs dat Webber de pannen van het dak rijdt. Samen met Nick Heidfeld ! Zeg nu zelf: die kerel verdient het om eindelijk eens met uitstekend materiaal te tonen dat hij een rastalent is. Niet verrast zijn trouwens, mocht ie zelfs beter zijn dan Webber. En Webber en Pizzonia, dat zal toch niet klikken. En sereniteit binnen het team is dé basisvoorwaarde voor Williams om weer ‘top’ te kunnen zijn. Let op, ik heb niets tegen de Braziliaan, maar laat hem maar testen. Daar is ie sterk in.

Maar vuurwerk verwacht iedereen van het McLaren-duo Raikkonen-Montoya. Jongens, jongens… het ijskonijn tegen de zuiderse furie ! Dat moet vuurwerk geven ! Prost tegen Senna, een herhaling van dat verhaal? Het zou wel eens kunnen. En ’t is menens voor Montoya want intussen is hij al zes kilo vermagerd. En er moeten er nog twee af. Stel je voor ! In zijn Williams-periode liet ie meermaals uitschijnen dat hij fit genoeg was, dat wat mountainbiken en motorcrossen volstond… terwijl iedereen zag dat hij te dik stond. Alleen bij Williams knepen ze hun ogen dicht. Niet bij McLaren dus. Daar heeft Ron Dennis gezegd: “Je kan voor ons komen rijden – graag zelfs – maar op voorwaarde dat je fel vermagert!” Zo moét het toch. Hoe kan je nu optimaal presteren op topniveau, als je kilo’s boven je ideale gewicht zit? Kijk naar Michael Schumacher: 36 jaar en je kan er een brood mee snijden. 2005 wordt het jaar van de échte doorbraak van Montoya ! Let op mijn woorden. Ook de Colombiaan heeft in vier jaar F1 nog te weinig laten zien.

Voor het overige hoop ik ook dat BAR-Honda kan bevestigen. Aan de top geraken is moeilijk, maar er blijven is zo mogelijk nog moeilijker. Vraag dat maar aan Renault dat vorig jaar toch ook een stapje heeft moeten terugzetten. Al verwacht ik wel dat Alonso begin maart geprikkeld aan de start zal komen. En aangezien ze bij Renault niet verbergen dat ze alles op de Spanjaard zetten, zou die wel eens als een onverwachte favoriet om de hoek kunnen komen kijken. Alleen jammer dat Fisichella wellicht niet met gelijke wapens zal kunnen strijden. Maar eindelijk rijdt de Italiaan voor een topteam. Dat is nog altijd beter dan aanmodderen bij Jordan of Sauber. Hoewel, Sauber??? Zou wel eens de revelatie van 2005 kunnen worden. Die windtunnel in Hinwill legt hen alleszins geen windeieren. Die zullen zeker een grote stap vooruit zetten. Afwachten maar wat Villeneuve ervan zal terecht brengen…

Hoor mij bezig. Alsof ik mezelf moed inpomp. Alsof ik nu al kan voorspellen dat het een boeiend seizoen zal worden. Of durf ik gewoon niet te geloven dat Ferrari alweer oppermachtig zal zijn? Straf toch wel dat Ferrari een nieuw Concorde Akkoord heeft afgesloten met de FIA tot en met 2012. Met een vermindering van het aantal testdagen gaan ze niet akkoord – in tegenstelling tot bijna alle andere teams – maar met Bernie sluiten ze wél weer een belangrijke deal. En reken maar dat de anderen met hangende pootjes zullen volgen. Want wat is een (nieuwe) Formule zonder Ferrari? Om maar duidelijk te maken dat de ‘rooien’ niet alleen op het circuit maar ook achter de schermen oppermachtig zijn. En zoiets heet dan een ‘ongelijke verdeling van de macht’. Als je ’t mij vraagt, moet daar paal en perk aan gesteld worden…

Maar om toch maar niet met een negatieve noot te eindigen, beste F1 fan, wens ik jullie een verschroeiend hard en voorbijflitsend seizoen 2005. Nog een kleine anderhalve maand…

Groeten,

Stefaan Lammens
F1-commentator VRT TV Sport
Een nieuw jaar, nieuwe voornemens en ook vernieuwde hoop. Vernieuwde hoop op een goeie gezondheid. Cliché. Maar ook vernieuwde hoop op een spannend seizoen Formule 1. Stilaan ook cliché.
a:0:{}
En waarom zouden we daarop mogen hopen? Omdat saaier dan vorig jaar niet kan, omdat het afwachten is welke teams zich het best hebben aangepast aan de nieuwe reglementen, omdat er heel wat verschuivingen zijn gebeurd binnen het rijderscontingent, maar vooral…omdat BMW-Williams en McLaren-Mercedes het zich niet kunnen veroorloven om voor het derde opeenvolgende jaar de pispaal te zijn.
Want voor alle duidelijkheid, beste F1-fan, de opmars van BAR-Honda vorig jaar was een aangename verrassing, maar niet zij hebben Williams en McLaren gedegradeerd, dat hebben Williams en McLaren zichzelf aangedaan.

Ik herinner me bijvoorbeeld nog dat ik vóór de start van vorig seizoen had voorspeld dat McLaren met een ‘bom’ in Melbourne zou verschijnen, met een evolutie van een wagen waarmee ze in 2003 niet eens hadden gereden maar waarop ze zich wel hadden kunnen baseren. McLaren stelde zwaar teleur met zijn ‘dolfijnen’. En Williams dan met zijn ‘walrusneus’. Een flop, toch zeker in de eerste helft van het seizoen. Ontwerpster Antonia Terzi heeft het geweten.

Maar goed, laat ons niet zwartgallig blijven. Ik zei het al: een nieuw jaar kan veel in petto hebben.
Sam Michael heeft bij Williams al laten zien dat ie veel in zijn mars heeft, dat ie op vrij korte termijn belangrijke beslissingen kan nemen. Ook een goeie zaak was het opstappen van Ralf Schumacher. Een goeie rijder – dat heeft ie op het einde van vorig seizoen nog bewezen toen ie zijn comeback maakte na zijn zware crash in Indianapolis – maar de verstandhouding met Montoya is nooit goed geweest en dat woog op het Williams team. Nu kan je gaan verwijzen naar Prost en Senna destijds, maar dan zeg ik: “Beiden waren vijanden, maar ze hadden wel respect voor elkaar en dat kon niet worden gezegd van Ralf en Juan Pablo.”
Ik ben wel benieuwd of Mark Webber bij Williams nu écht zal bewijzen wat ie in zijn mars heeft. Laat ons eerlijk zijn: iedereen heeft het nog altijd over zijn vijfde plaats met Minardi in zijn debuutrace voor eigen volk, drie jaar geleden. Sindsdien werd ie de hemel ingeprezen (‘heeft de ingesteldheid van Michael Schumacher’), maar bij Jaguar is het er te weinig uitgekomen. Akkoord, Jaguar was slecht, maar hij kreeg wel het beste materiaal (“ik geloof Pizzonia”, SL). En dan een 6e plaats vorig jaar als beste resultaat en 7 opgaves…tja, nie ziveren hé! Maar ik gun hem het voordeel van de twijfel en aangezien ik al jaren een boontje heb voor al wat ‘Ozzie’ uitstraalt, hoop ik zelfs dat Webber de pannen van het dak rijdt. Samen met Nick Heidfeld ! Zeg nu zelf: die kerel verdient het om eindelijk eens met uitstekend materiaal te tonen dat hij een rastalent is. Niet verrast zijn trouwens, mocht ie zelfs beter zijn dan Webber. En Webber en Pizzonia, dat zal toch niet klikken. En sereniteit binnen het team is dé basisvoorwaarde voor Williams om weer ‘top’ te kunnen zijn. Let op, ik heb niets tegen de Braziliaan, maar laat hem maar testen. Daar is ie sterk in.

Maar vuurwerk verwacht iedereen van het McLaren-duo Raikkonen-Montoya. Jongens, jongens… het ijskonijn tegen de zuiderse furie ! Dat moet vuurwerk geven ! Prost tegen Senna, een herhaling van dat verhaal? Het zou wel eens kunnen. En ’t is menens voor Montoya want intussen is hij al zes kilo vermagerd. En er moeten er nog twee af. Stel je voor ! In zijn Williams-periode liet ie meermaals uitschijnen dat hij fit genoeg was, dat wat mountainbiken en motorcrossen volstond… terwijl iedereen zag dat hij te dik stond. Alleen bij Williams knepen ze hun ogen dicht. Niet bij McLaren dus. Daar heeft Ron Dennis gezegd: “Je kan voor ons komen rijden – graag zelfs – maar op voorwaarde dat je fel vermagert!” Zo moét het toch. Hoe kan je nu optimaal presteren op topniveau, als je kilo’s boven je ideale gewicht zit? Kijk naar Michael Schumacher: 36 jaar en je kan er een brood mee snijden. 2005 wordt het jaar van de échte doorbraak van Montoya ! Let op mijn woorden. Ook de Colombiaan heeft in vier jaar F1 nog te weinig laten zien.

Voor het overige hoop ik ook dat BAR-Honda kan bevestigen. Aan de top geraken is moeilijk, maar er blijven is zo mogelijk nog moeilijker. Vraag dat maar aan Renault dat vorig jaar toch ook een stapje heeft moeten terugzetten. Al verwacht ik wel dat Alonso begin maart geprikkeld aan de start zal komen. En aangezien ze bij Renault niet verbergen dat ze alles op de Spanjaard zetten, zou die wel eens als een onverwachte favoriet om de hoek kunnen komen kijken. Alleen jammer dat Fisichella wellicht niet met gelijke wapens zal kunnen strijden. Maar eindelijk rijdt de Italiaan voor een topteam. Dat is nog altijd beter dan aanmodderen bij Jordan of Sauber. Hoewel, Sauber??? Zou wel eens de revelatie van 2005 kunnen worden. Die windtunnel in Hinwill legt hen alleszins geen windeieren. Die zullen zeker een grote stap vooruit zetten. Afwachten maar wat Villeneuve ervan zal terecht brengen…

Hoor mij bezig. Alsof ik mezelf moed inpomp. Alsof ik nu al kan voorspellen dat het een boeiend seizoen zal worden. Of durf ik gewoon niet te geloven dat Ferrari alweer oppermachtig zal zijn? Straf toch wel dat Ferrari een nieuw Concorde Akkoord heeft afgesloten met de FIA tot en met 2012. Met een vermindering van het aantal testdagen gaan ze niet akkoord – in tegenstelling tot bijna alle andere teams – maar met Bernie sluiten ze wél weer een belangrijke deal. En reken maar dat de anderen met hangende pootjes zullen volgen. Want wat is een (nieuwe) Formule zonder Ferrari? Om maar duidelijk te maken dat de ‘rooien’ niet alleen op het circuit maar ook achter de schermen oppermachtig zijn. En zoiets heet dan een ‘ongelijke verdeling van de macht’. Als je ’t mij vraagt, moet daar paal en perk aan gesteld worden…

Maar om toch maar niet met een negatieve noot te eindigen, beste F1 fan, wens ik jullie een verschroeiend hard en voorbijflitsend seizoen 2005. Nog een kleine anderhalve maand…

Groeten,

Stefaan Lammens
F1-commentator VRT TV Sport