Juan Pablo Montoya: “Op een feestje botste ik op een dronken Michael Schumacher, dat was leuker dan een botsing op de baan”

Ferrari
Ferrari

Ex Formule 1-rijder Juan Pablo Montoya heeft een verrassende anekdote gedeeld over een avondje uit met Michael Schumacher.

Er zijn maar weinig rijders die zo hun stempel op de F1 hebben gedrukt als Michael Schumacher. Vooral in het eerste decennium van deze eeuw stond er geen maat op de dominantie van Schumacher samen met Ferrari. 

Hij ging in die periode van twee wereldtitels die hij al reeds op zak had tijdens zijn periode bij het team van Benetton naar zeven wereldtitels wat hem de recordkampioen maakte, ondertussen gedeeld met Lewis Hamilton. De naam Michael Schumacher zal dus voor eeuwig pertinent in de Formule 1 aanwezig zijn.

Hij heeft nu eenmaal zeven wereldtitels op zijn naam staan, 91 race-overwinningen, 68 poleposities en hij stond 155 keer op het podium.

Langs de andere kant stond Schumacher er ook bekend voor om op regelmatige basis voor controverse te zorgen. Dat alles werd bepaald door zijn onuitputtelijke drang om te winnen, de grenzen van sportiviteit werden regelmatig opgezocht. 

Naast het circuit was Schumacher een heel ander persoon, vooral een warm iemand die familiewaarden hoog in het vaandel draagt. Ondanks hun rivaliteit op het circuit deelde Juan Pablo Montoya onlangs een verrassende anekdote die een kijkje biedt in de meer sociale kant van Schumacher.

“De enige keer dat ik Michael sprak, reed ik voor BMW en hij was nog steeds bij Ferrari”, zei Montoya tijdens de Beyond The Grid-podcast.

“Norbert Haug, toenmalig vice-president van de motorafdeling bij Mercedes nodigde ons na de race op de Nürburgring uit voor een feestje”

“Ik zei ja, omdat we daar een nacht logeerden. Ik ging daarheen omdat Norbert Haug me had uitgenodigd en Michael en Rubens Barrichello waren er ook aanwezig. We werden alle drie dronken, dat was het in feite.”

Zo zie je maar, achter de machine Schumacher schuilt dus ook een normaal persoon zoals ieder van ons.

Geschreven door Vincent Bogaerts