F2-piloot Juan Manuel Correa praat voor het eerst over het ongeval in Spa-Francorchamps waarbij hij zwaar gewond geraakte en Anthoine Hubert de dood vond.
Op de Argentijnse radio bij ´Mundo Sport´ doet Juan Manuel Correa zijn verhaal. De Ecuadoriaanse Amerikaan vertelt dat hij de betreurde Anthoine Hubert onmogelijk kon ontwijken omdat zijn bolide onbestuurbaar geworden was door de brokstukken van de auto van Giuliano Alesi.
“Toen ik door Eau Rouge ging reed ik door het puin van Alesi´s auto en dat zorgde ervoor dat mijn voorwielen van de grond kwamen, dus ik ging rechtdoor,” legde hij uit. “Met de grootste pech ging ik recht in de auto van Hubert.”
“Ik heb ontmoetingen met de FIA gehad en het is duidelijk dat het een ongeval was met heel veel pech en een aaneenschakeling van gebeurtenissen waarbij vier tot vijf auto’s bij betrokken waren.”
“Wat ik verteld heb komt overeen met het rapport van de FIA maar geen enkel onderzoek zal iets veranderen aan het feit dat ik nog een moeilijk jaar voor de boeg heb.”
Hij laat ook optekenen dat hij op geen enkel moment tijdens de crash het bewustzijn is verloren, ondanks het feit dat hij door de klap ongeveer zeventig G-krachten te verwerken kreeg. Na de crash werd hij wel een tijdje in een kunstmatige coma gehouden omdat hij vocht op zijn longen had.
“Het is vreemd dat ik het bewustzijn niet verloor tijdens de crash,” aldus Correa. “Het was een impact van 70G. Toen ik de artsen vertelde dat ik het bewustzijn niet verloren had, geloofden ze me niet!”
“Voordat ik crashte, spande ik mijn spieren hard op en hield ik me vast, dat hielp me. Ik wilde zelf uit de auto stappen – ik was me gedurende het hele ongeluk bij bewustzijn”
Eens de toestand van Correa gestabiliseerd was onderging hij een zeventien uur durende operatie aan zijn benen. Hij vertelt hoe de dokters zijn rechterbeen weer moesten reconstrueren en dat zijn revalidatie een jaar in beslag zal nemen. Aanvankelijk werd gesproken over een revalidatie van twee jaar maar het lichaam en de beenderen van Correa herstellen beter en sneller dan verwacht.
“Hopelijk hebben we volgend jaar een beter zicht op het feit in hoeverre ik nog zal herstellen.”
“Het heeft me een paar weken gekost om alles te accepteren,” gaat hij verder. “Het was moeilijk te begrijpen onder de pijnmedicatie in het ziekenhuis. Het kostte me tijd om het te accepteren, maar mijn houding is pragmatisch: niets zal veranderen wat er gebeurd is, dus ik moet er het beste van maken.”
“Natuurlijk ben ik verdrietig,” voegde hij eraan toe toen hij gevraagd werd wat hij voelde over alles wat er gebeurd was. “Anthoine was een goede vriend. Maar nu heb ik het gevoel dat ik terug moet komen – niet alleen voor mezelf, maar ook voor hem”.
En ondanks alles heeft Correa zijn hoop om in de toekomst in de Formule 1 te racen niet opgegeven.
“Een ongeluk schakelt de droom niet uit”, benadrukte hij. “Het zet je aan het denken als je een risico wilt nemen voor een droom. En ik heb besloten dat ik dat wil blijven doen, want het is mijn droom.
“Er blijft niets anders over dan te vechten en verder te gaan.”
We are devastated by the news of Anthoine Hubert's tragic passing
All our thoughts are with his family and friends
He will never be forgotten pic.twitter.com/IJtA9hyJNw
— Formula 1 (@F1) August 31, 2019
Geschreven door Tom Schots
a:0:{}
Gewoon nieuwsitem
a:0:{}
