GP van Monaco: Charles Leclerc zegeviert en overwint de ‘vloek van Monaco’

Ferrari
Ferrari

Na jaren van pech is Charles Leclerc er vandaag eindelijk in geslaagd om zijn thuisrace, de GP van Monaco, te winnen. Leclerc reed van start tot finish aan de leiding en overwon de ‘vloek van Monaco’. Oscar Piastri en Carlos Sainz vervolledigden het podium. Max Verstappen moest genoegen nemen met de zesde plaats.

Charles Leclerc mocht van op de polepositie aan de race beginnen en kende een goede start, net als teamgenoot Carlos Sainz die van op de derde plek Oscar Piastri aanviel. Het kwam even tot contact tussen beide rijders en een beetje verder verremde Sainz zich door vermoedelijk een lekke band.

Wat verderop in het rijdersveld kwam het tot een enorm zware crash na contact tussen Sergio Perez en Kevin Magnussen. Ook Nico Hulkenberg raakte betrokken bij die crash en de drie wagens werden tot schroot herleid. Uiteraard werd meteen ook de rode vlag bovengehaald.

Onderstaand beeld van de wagen van Sergio Perez die getakeld werd toont hoe stevig de schade aan Sergio Perez zijn wagen was.

De baanmarshalls gingen meteen vol aan de bak om de drie wagens weg te takelen maar vooral met de vele brokstukken hadden ze bijzonder veel werk.

Tijdens de eerste ronde kwam het trouwens ook tot een serieus contact tussen Alpine-rijders Esteban Ocon en Pierre Gasly. Ocon probeerde voorbij te gaan aan Gasly maar werd vervolgens in de lucht gekatapulteerd. Gasly schreeuwde zijn ongeloof en frustratie uit over de boordradio.

Na de nodige herstellingswerken aan de vangrails kregen we een herstart waarbij Charles Leclerc opnieuw van op de polepositie mocht vertrekken, voor Oscar Piastri en Carlos Sainz. De Spanjaard mocht immers ondanks zijn lekke band gewoon opnieuw van op de derde plek vertrekken.

Bij de herstart begonnen de eerste vier wagens op de harde bandencompound opnieuw aan de race, daarachter stonden Russell, Verstappen en Hamilton op de medium band. Daarmee was er sprake van een ‘verplicht gebruik van beide bandencompounds’ en mogelijk kon er zo gewoon zonder pitstops richting de finish gereden worden.

Charles Leclerc startte opnieuw goed en bleef aan de leiding van de race, voor Oscar Piastri, Carlos Sainz en Lando Norris. George Russell op zijn beurt probeerde Norris al meteen onder druk te zetten, op de medium band kon Russell duidelijk sneller.

Vooraan dicteerde Charles Leclerc tijdens de beginfase van de race het tempo, er werd duidelijk nog niet voluit gegaan maar dat was uiteraard goed voor de bandenslijtage van al de wagens die hoopten om zonder pitstop de finish te bereiken.

Carlos Sainz probeerde uiteindelijk toch wat aan te dringen bij Oscar Piastri maar op het stratencircuit van Monaco moet je al veel sneller zijn dan de wagen voor je of hopen op een foutje van je voorligger om zelfs nog maar een poging te kunnen ondernemen om voorbij te gaan.

Tegen ronde 17 werd het tempo bij de wagens helemaal vooraan dan toch opgevoerd. Leclerc, Piastri, Sainz en Norris verhoogden het tempo en reden op de harde bandencompound weg van Russell, Verstappen en Hamilton die op de medium band stonden.

Op papier is dat de snellere bandencompound maar ook de bandencompound waarmee het moeilijker is om zonder pitstop de finish te halen. Op verschillende plaatsen in het rijdersveld kregen we een ’treintje’ dat ontstond. Geduld oefenen was de boodschap voor zowel de rijders als de fans.

Voor de rijders was het een kwestie van de focus te bewaren en vermijden dat je een foutje maakt en tegen de vangrails rijdt. Lando Norris was op een bepaald moment zelfs een centimeter verwijderd van de vangrails in Sainte Devote, de eerste bocht van het circuit.

Tegen ronde 41 begon Charles Leclerc als leider in de race te dubbelen. Enkele ronden daarvoor kreeg Leclerc nog te horen dat hij niet te snel mocht gaan omdat de kloof tussen Lando Norris op de vierde plaats en George Russell op de vijfde plaats was opgelopen naar meer dan zeventien seconden.

Ferrari waarschuwde Leclerc dat Norris geen te grote voorsprong op Russell mocht krijgen want dan kreeg de Brit de kans om een pitstop te maken zonder zijn positie te verliezen. Dat zou Norris in staat stellen om eventueel over te schakelen naar de zachte bandencompound. Voorlopig leek het ‘niet voluit gaan’ van Leclerc echter te werken.

In ronde 50 moest Lance Stroll enkele ronden na zijn pitstop opnieuw binnenkomen. De Canadees had een lekke band nadat hij in de chicane de vangrails had geraakt en daardoor een lekke band had.

Even later maakte Lewis Hamilton een pitstop, dat kon hij doen zonder een positie te verliezen. Op zijn setje harde banden kon hij vervolgens proberen om de snelste ronde te rijden en een extra wk-punt te scoren. Een ronde later volgde Max Verstappen zijn voorbeeld en in de Red Bull reed Verstappen op zijn beurt de snelste ronde.

In ronde 54 zagen we Valtteri Bottas een succesvol inhaalmanoeuvre op Logan Sargeant uitvoeren. Het was één van de weinige echte inhaalacties, of zelfs poging tot een inhaalactie, tijdens de race.

Met nog iets meer dan twintig ronden te gaan reed Lando Norris bijna achteraan in op Carlos Sainz. Ter hoogte van het zwembad-gedeelte was het even erg close. Ondertussen was Charles Leclerc vooraan de race goed aan het managen.

Leclerc controleerde het tempo van de race en moest vooral foutjes zien te vermijden en hopen dat er geen andere wagens in de problemen kwamen of crashten waardoor er eventueel een safety car-fase zou ontstaan. Wat verderop kwam Verstappen aansluiten bij George Russell, Verstappen probeerde druk uit te oefenen op Russell maar Hamilton kwam op zijn beurt aansluiten bij Verstappen.

Met nog zeven ronden te gaan was Charles Leclerc weggereden van Oscar Piastri. Leclerc had een voorsprong van meer dan acht seconden op Piastri die op zijn beurt minder dan een seconde voorsprong had op Carlos Sainz, Sainz op zijn beurt had dan weer minder dan een seconde voorsprong op Lando Norris.

Charles Leclerc leek eindelijk op weg om de GP van Monaco op zijn naam te schrijven en met zijn overwinning ‘de vloek van Monaco’ te bezweren. De voorbije jaren kende de Monegask tijdens zijn thuisrace veel pech, zowel op mechanisch als strategisch vlak.

Ondertussen probeerde Carlos Sainz in de tweede Ferrari nog wat druk uit te oefenen op Oscar Piastri. De Spanjaard moest echter voorzichtig zijn want mocht hij een inhaalmanoeuvre inzetten dat slecht afloopt dan zou hij niet alleen zijn podiumplaats kunnen verliezen maar ook de overwinning van Leclerc in gevaar kunnen brengen.

Charles Leclerc slaagde er uiteindelijk in om probleemloos richting de finish te rijden en eindelijk voor de allereerste keer in zijn carrière de GP van Monaco te winnen. De ‘vloek van Monaco’ is eindelijk overwonnen, Oscar Piastri en Carlos Sainz vervolledigden het podium. Max Verstappen finishte de race op de zesde plaats en incasseert een kleine opdoffer in de titelstrijd.