GP van Japan: raceverslag

Als Vettel een punt pakt of Button niet wint is Vettel wereldkampioen. Het is misschien wel de zin die het meest is verschenen in de sportmedia de afgelopen dagen. De vraag is wel of we daar voor (moeten) kijken. Want als we eerlijk zijn waren de races veel spannender dan het kampioenschap en het is ook niet zo dat we de volgende races niet meer gaan bekijken.
Daarbij komt ook nog dat de banden zeer hard slijten en niet iedereen nog een onaangeroerd setje heeft liggen. Ook het circuit leent zich tot spectaculaire races zoals we dat al in het verleden zagen. Kortom: de verwachtingen waren hoog.

Nog wel even vermelden dat Jerome D’Ambrosio nog eens voor zijn teamgenoot stond en dat was lang geleden. Hij zou wel snel voorbij worden gestoken door Nico Rosberg die geen tijd kon neerzetten in de kwalificaties.

Juist na de start lag nog steeds die flauwe linkse bocht die het kampioenschap van 1990 besliste. Toch verwachte niemand dat Vettel of Button de grindbak in zou gaan of in elkaar zouden haken in de chicane. De reden was zeer simpel. Was het niet vandaag dan zou het wel gebeuren in één van de vier andere races die nog op de kalender staan.

Vettel stond weer op pole, maar de McLarens en vooral Button leken wel sneller te zijn dan de Red Bulls, maar konden zij ook het best banden sparen? Normaal gezien zou Button dat wel lukken, maar het zou niemand verbazen als Hamilton er één meer nodig zou hebben.

Iets over acht uur onze tijd stonden de 24 wagens klaar achter vijf rode lichten. Toen ze uit gingen zagen we dat Button een betere start had dan Vettel en de Duitser nog eens een oude gewoonte boven haalde. De wereldkampioen week meteen uit naar zijn tegenstander na de start en duwde die wat op het gras. Button moest dus in de remmen en zo kon Hamilton er voorbij. Button vroeg voor een onderzoek en dat kwam er. De drive-through bleef echter uit.

Wie ook een slechte start had was Kamui Kobayashi. De thuisrijder verloor heel wat plaatsen bij de start en kwam uit de tweede bocht achter een Renault die op het gras ging en zo de Japanner weer ophield.

Bij Ferrari liet men ogenschijnlijk Fernando Alonso nog eens voorbij Massa. Deze keer werd dat wel niet met een “good boy” over de radio bevestigd. In ronde negen leek hetzelfde te gebeuren bij McLaren, maar het was Hamilton die met een leegloper zat en de pits in moest. Normaal zou je zeggen dat dat heel vroeg is maar in de volgende ronde kwam Vettel binnen en de rest volgde grotendeels in de ronde daarna.

Ook bij Toro Rosso stopte men vroeg, maar wel à la Button op Silverstone. In de derde bocht zette Buemi zijn wagen aan de kant en ging de rechter voorband ernaast liggen.

Er was maar één rijder die echt lang op zijn eerste set banden bleef rijden. Vitaly Petrov moest pas in ronde 19 zijn eerste pitstop doen. Dat was één ronde vroeger dan Vettel die zijn tweede bandenwissel maakte. Daarna volgde weer heel de rijdersveld. Ook Button stopte in de ronde na Vettel en kwam terecht voor de wk-leider.

Wie wel op het circuit kon inhalen was de overtaKING zoals een spandoek in het publiek haar thuisrijder noemde. Kobayashi was nog niet vergeten hoe en waar hij Alguersuari voorbij moest gaan. Deze keer had hij ook bijgeleerd, want dit jaar was daar geen contact voor nodig. Het contact tussen Hamilton en Massa lijkt intussen wel een traditie geworden. Bij het ingaan van de chicane week de Brit te ver uit naar rechts en deze keer verloor de Ferrari-rijder een stuk van zijn voorvleugel.

Het stuk bleef liggen en na veel vijven en zessen besloot de wedstrijdleiding toch maar een safety car buiten te brengen om het veilig te kunnen verwijderen. Na nog wat getwijfel besloten ze dan ook maar een onderzoek te starten naar de “aanrijding” tussen Massa en Hamilton. Deze keer mengde de wedstrijdleiding zich niet in het conflict.

Met de aanloop naar de chicane terug vrij kon de safety car terug binnen komen en kon er weer ingehaald worden daar. Er kwamen geen inhaalacties vooraan bij de herstart, maar Button kon zijn tempo wel goed opdrijven en wegrijden van Vettel.

Na drie stints op de zachte band kwam Vettel in ronde 34 binnen voor de hardere band. Was dat een vierstopstrategie of konden ze bij Red Bull niet overweg met de banden? Mark Webber kwam maar een ronde later binnen en Hamilton nog een ronde later en Button volgde weer een rondje later, maar hij kwam nog relatief ver voor Vettel op de baan.

Ook Alonso kon na een pitstop voorbij Vettel geraken, maar de wereldkampioen wou eervol de jongste tweevoudig wereldkampioen worden door de recordhouder voorbij te gaan. Over records gesproken. We dachten al dat Schumacher het laatste record op zijn naam had gezet in Spa met de meeste plaatsen goed te maken, maar waar Vettel de jongste is, is Schumi nu de oudste die ooit een race leidde (na de pitstops van de top 5).

Vettel kon niet voorbij Alonso geraken en het team raadde hem dan maar aan geen risico’s te nemen. De Spanjaard had echter zijn zinnen gezet op de zege en naderde op Button, maar die kon ook nog wat sneller en zou zijn eerste plaats niet meer afstaan.

Vettel stond dus op het podium om zijn titel te vieren, maar wel twee tredes lager dan gehoopt. D’Ambrosio lag voor een groot deel van de race een paar seconden voor Glock, maar eenmaal zijn teammaat er voorbij was kon hij zijn twintigste plaats niet meer herveroveren.

Het wk is voorbij, maar Vettel wil zich wel nog naar voren werken in de lijstjes met meer zeges, poles, podiums en misschien ook snelste rondes. Of hij nog wat aan zijn palmares toevoegt in Korea weten we volgende week.
a:0:{}
Gewoon nieuwsitem
a:0:{}