Special: “Tweede worden is eerste worden bij de verliezers”

Ayrton Senna 21 maart 1960 – 1 mei 1994
image
161 races, 65 poleposities en 41 overwinningen … Maar wat als Senna het ongeluk had overleefd? Hoe zou de F1 er vandaag de dag hebben uitgezien zonder dat vreselijke ongeval? Vragen die voor eeuwig onbeantwoord zullen blijven.

Precies twintig jaar geleden verongelukte Ayrton Senna tijdens de GP van San Marino op het circuit van Imola. De hele wereld staat vandaag stil bij het overlijden van de Braziliaan die nog steeds voor heel veel racers een bron van inspiratie vormt.

Het ongeziene talent van Ayrton Senna Da Silva werd reeds duidelijk in zijn debuutjaar voor Toleman in 1984. Senna eindigde driemaal op het podium, waarvan de eerste in Monaco, tijdens die onvergetelijke GP in de regen. Op aandringen van Alain Prost werd de race vroegtijdig beëindigd. Als de race volledig zou zijn uitgereden, dan was de kans groot dat Senna ook nog de leiding had overgenomen van de Fransman.

Die eerste overwinning kwam het jaar nadien tijdens de Grote Prijs van Portugal. Senna had indruk gemaakt met Toleman en kreeg een zitje bij Lotus. De tot op heden ongeëvenaarde rijstijl van Senna veroverde stilaan alle harten, en uiteindelijk kreeg de Braziliaan een droomtransfer richting McLaren in 1988.
image
Zijn eerste seizoen aan de zijde van Alain Prost was meteen raak. McLaren pakte vijftien overwinningen op zestien races, de eerste wereldtitel van Senna was een feit. 1989 zou echter de geschiedenis ingaan als één van de meest bedroevende van de laatste decennia. Alain Prost dreigde zijn absolute nummer één status binnen McLaren te verliezen aan zijn jonge collega. Er ontstond wrijving …

De vete tussen de twee wereldkampioen escaleerde, wat in Japan uitmondde in een aanrijding tussen beide McLaren-rijders. Exit Prost, maar Senna kon verder, en won uiteindelijk de race, en het kampioenschap. Later die dag werd het resultaat echter geschrapt, wegens gevaarlijk rijgedrag en het veroorzaken van een aanrijding door Senna. Het was algemeen bekend dat Prost binnen de FIA een streepje voor had, dankzij zijn goede band met FIA-baas Jean-Marie Balestre.

Toen Prost richting Ferrari trok, keerde de kalmte terug bij McLaren, en bij Senna. De twee stonden opnieuw lijnrecht tegenover elkaar tijdens de GP van Japan in 1990, en opnieuw kwam het tot een crash, dit keer bij de start. Senna, die de pole pakte, werd door een dubieuze beslissing van de FIA naar de vuile kant van de weg verwezen. Prost wist Senna bij de start in te halen, maar de Braziliaan weigerde de leiding af te geven, met een zware crash tot gevolg. Senna stond echter aan de leiding in het klassement, waardoor de wereldtitel toch naar McLaren ging.

Ook het jaar nadien won Senna het kampioenschap. Vanaf ’92 ging het echter bergaf voor McLaren. Williams had een reuzenstap voorwaarts gezet, en dankzij enkele baanbrekende technologiën ging de titel in ’92 en ’93 naar het team van Frank Williams.

Alain Prost kondigde op het einde van 1993 zijn afscheid aan, waardoor de weg voor Senna naar Williams wagenwijd open lag. 1994 begon echter niet zoals gepland. Senna moest opgeven in Brazilië en de Pacific, en kwam puntenloos aan in Imola.
image
Het raceweekend in San Marino startte in mineur, met een zware crash voor Rubens Barrichello. De jonge Braziliaan klapte tegen hoge snelheid in de banden, en werd bewusteloos afgevoerd, maar overleefde het ongeval. Minder geluk was weggelegd voor Roland Ratzenberger. De Oostenrijkse Simtek-coureur verloor de controle over zijn wagen, nadat zijn voorvleugel eerder beschadigd raakte en een ronde later begaf. Ratzenberger knalde in de muur en liep een schedelbreuk op. De Oostenrijker overleed nog voor hij in het ziekenhuis aankwam.

De pole was uiteindelijk voor Senna, die iets te bewijzen had. Een crash bij de start zorgde echter voor een safety car. Na de herstart, bij aanvang van de zevende ronde verloor Senna de controle over zijn Williams door een oneffenheid in de baan, en ging rechtdoor. Hij maakte een enorme smak tegen de betonnen muur in de Tamburello-bocht, en overleed even later in het Maggiori-ziekenhuis in Bologna.

Ayrton Senna Da Silva werd op 5 mei 1994 begraven in Sao Paulo.

a:0:{}
Hoofditem op frontpagina
a:1:{s:9:”file_name”;s:37:”senna_20jr_logo_Williams_headline.jpg”;}
Ayrton Senna: 21 maart 1960 – 1 mei 1994