Bij de release van het veelbelovende Project Cars waren de verwachtingen behoorlijk hoog gespannen. Project Cars beloofde immers voor elk wat wils, door heel wat takken van het circuitracen in één game te gieten. Die verwachten werden echter snel getemperd, want Project Cars bevatte talloze bugs, tot ieders frustratie. Doet Project Cars 2 beter dan zijn voorganger?

Het antwoord is niet zo eenvoudig; ja en nee. Ja in de zin dat Project Cars 2 over nog meer wagens en circuits beschikt, nee, omdat er opnieuw nogal wat foutjes in de game zijn geslopen.

Laat me duidelijk zijn, als Slightly Mad Studios het net als bij Project Cars voor elkaar krijgt om, middels updates, de game helemaal op de rails te krijgen, dan weten we meteen wie met de titel van racegame van het jaar gaat lopen. Project Cars 2 oogt van bij de opstart zeer degelijk. De menu’s zijn grondig herwerkt, de instellingen voor zowel graphics, geluid, besturing als moeilijkheid zijn waar mogelijk nog eindelozer geworden, en de gameplay is nog meer in de simulatierichting geduwd. Bij deze laatste volgt echter de eerste kanttekening, want er is nog wat werk aan de winkel. Sommige wagens voelen enorm goed aan, en je merkt meteen dat je, na wat training en gewenning aan het rijgedrag, enorm veel voldoening kan halen wanneer je een toptijd neerzet, maar andere wagens zijn dan weer totaal onbestuurbaar, zelfs na ettelijke uren wennen, en tweaken aan de setup.

Waar je je bij Project Cars nog behoorlijk kon redden met de standaard afstelling, is dit in Project Cars 2 een totaal ander verhaal. Het vergt tijd en moeite om je wagen correct af te stellen, en laat het nu net dat zijn waarop casual racers zullen afknappen. De hardcore racer zal hier echter keihard in opgaan, en blijven tweaken tot hij de perfecte setup heeft gevonden om er toch nog één extra tiende of honderste van een seconde uit te persen. De positieve kant aan het setupverhaal is dat je in Project Cars 2 raad kan vragen aan een “race-engineer”. Deze geeft je voorstellen voor de afstelling van de wagen, zodat je op enkele standaardelementen kan inspelen, zoals het niet insturen, of te traag afremmen. Dit zijn echter steeds dezelfde punten, en bieden na een aantal races niet echt nog een meerwaarde.

Besturing

Op vlak van besturing neemt Project Cars een serieuze stap in de richting van Assetto Corsa. De game is nog meer simulatie, want de snelle tijden zullen er niet beginnen uitkomen na een kwartiertje spelen, en al helemaal niet wanneer je een controller gebruikt. Project Cars 2 is gebouwd om te worden gespeeld met een stuur, en dat merk je al wanneer je de besturingsinstellingen afloopt. Oneindig veel mogelijkheden voor je stuurwiel en pedalbox, heel wat minder voor je gamepad. Net als bij Assetto Corsa merk je ook het verschil tijdens het rijden, en dat verschil is niet klein te noemen. Eenmaal de juiste instellingen gevonden te hebben rijdt (in mijn geval de Thrustmaster T300 RS) het stuur verschrikkelijk nauwkeurig, en wringt het gewoon wanneer je voelt dat je niet alles uit je rondje hebt weten te halen. Die authenticiteit ontbreekt volledig met een controller.

Physics

De handling van de wagens (sommige althans) zullen hier en daar nog wat frustratie teweeg brengen. Zoals eerder vermeld stuurt een deel van de wagens fantastisch wanneer je er eenmaal aan gewend bent. Andere wagens zullen zich dan weer onbestuurbaar opstellen, zelfs na uren bloed, zweet en tranen. Het ontbreken van een degelijke standaardafstelling maakt dat heel wat wagens uit deze game in eerste instantie links zullen gelaten worden door heel wat gamers. Snelle en degelijke updates zullen hier hopelijk komaf mee maken, zodat de casual racer ook zin zal krijgen om deze wagens onder de knie te krijgen.

Gameplay en inhoud

Dit is waarin Project Cars 2 zich onderscheidt van de rest. De game bevat nog meer wagens en circuits dan de eerste Project Cars, waaronder nu ook Rallycross. Dit onderdeel is zeer leuk, maar kan (persoonlijke mening) niet tippen aan het Rallycrossgedeelte uit Dirt Rally en het recentere Dirt 4. Ook de carrièremodus is opnieuw aanwezig, en is een stuk uitgebreider dan in de originele Project Cars. Wie echt vanaf de onderste trap wil starten, zal nu niet enkel nog kunnen kiezen tussen karting, maar ook tussen Formula Rookie en Ginetta Juniors. Wie wat minder geduld heeft, en meteen naar de hoogste trap wil springen, zal ontgoocheld worden, want Tier 1 en Tier 2 zijn niet meteen beschikbaar. Je zult je toch een weg moeten banen vanuit de opstapklasses. dWanneer je eenmaal hebt gekozen voor een raceklasse en een regio (UK, Euro, Asia, World …) ziet alles er vertrouwd, maar toch voldoende vernieuwd uit. Je krijgt nog steeds mails tijdens het verloop van je kampioenschap, kunt ten allen tijde de besturing tweaken, en de moeilijkheid aanpassen.

Wat echter compleet nieuw is in Project Cars 2, is de toevoeging van “seasons”. Er kan nu ook geracet worden in de winter, en wat nog sterker is, op een ondergesneeuwde omloop. Dit voelt precies aan hoe je het zou verwachten, want snel zul je niet gaan, het zal vooral om sideways fun draaien, en het ziet er trouwens ook fantastisch uit. Wanneer je de weersomstandigheden op “Real” instelt, zul je trouwens merken dat deze overeen komen met de echte weersomstandigheden op het moment waarop je aan het rijden bent op een bepaalde omloop. Daarnaast kun je ook op elk moment zelf kiezen hoe de weersomstandigheden zullen evolueren.

Besluit

Natuurlijk komen niet alle aspecten van de game in deze review aan bod, want dan waren we nog een tijdje bezig. Al bij al is Project Cars 2 een dijk van een game, maar het komt er nog niet helemaal uit. Het zal van de updates van Slightly Mad Studios afhangen of hun game in december op het bovenste schavotje mag plaatsnemen, want op dit moment bevat Project Cars 2 nog behoorlijk wat foutjes. Als ze die kunnen wegwerken, dan zijn we (ikzelf althans) opnieuw vertrokken voor ettelijke uurtjes raceplezier.
a:0:{}
Gewoon nieuwsitem
a:0:{}