Het nieuwe seizoen is nog maar één grand prix oud maar we kunnen nu al rustig stellen dat McLaren weer een moeilijk seizoen tegemoet gaat. De eens zo roemrijke formatie uit Woking lijkt de laatste jaren helemaal de weg kwijt en de tijd begint te dringen om er iets aan te veranderen.
De prijzenkast van McLaren ziet er indrukwekkend uit met 182 overwinningen, 8 constructeurtitels en 12 rijderstitels maar de laatste keer dat deze kast werd geopend om er een trofee in bij te zetten dateert al van 16 maart 2014, na de tweede en derde plaats van respectievelijk Kevin Magnussen en Jenson Button in Australië. Sinds Mercedes zijn betrokkenheid in McLaren helemaal afgebouwd heeft is de neergang van het team onmiskenbaar begonnen en ze lijken de weg naar boven niet meer terug te vinden.
In het verleden maakte het team ook al wel eens een mindere periode door zoals toen in 1992 (uitgerekend) Honda er mee stopte en er een jaar met klantenmotoren van Ford moest geracet worden. Daarop volgde nog een mislukt huwelijk met Peugeot in 1994 dat al na 1 jaar eindigde. Ook het eerste jaar met de Mercedes-krachtbronnen ging moeizaam maar in 1997 werden al 3 grand prix gewonnen en in 1998 en 1999 werd de wereldtitel weggekaapt. Nooit is er echter een periode geweest zoals de voorbije jaren waarin McLaren echt om de oren gereden wordt.
In 2013 werd aangekondigd dat McLaren en Honda vanaf 2015 weer gingen samenwerken en gezien hun gezamenlijke geschiedenis was iedereen laaiend enthousiast. De eerste tests met de Honda-motor achterin een aangepaste MP4/29 in Abu Dhabi na het seizoen 2014 liepen al volledig in de soep maar echt redenen om zich zorgen te maken waren er nog niet, het was ten slotte een nieuwe motor vers van de testbank.
Artikel gaat verder onder de foto
De testdagen in Barcelona voorafgaand aan het seizoen 2015 verlopen rampzalig. De Honda-motor is onbetrouwbaar en Alonso moet naar het ziekenhuis worden afgevoerd na een crash waarna de wildste geruchten de ronde doen. Tijdens het seizoen 2015 is er weinig beterschap te bespeuren en de gemoederen lopen op tussen McLaren en Honda, met als hoogtepunt wanneer Alonso de Honda-power unit tijdens de thuisrace van Honda in Japan een GP2-motor noemt. In 2016 gaat het wat beter, zeker op het vlak van betrouwbaarheid, en McLaren is geregeld in Q3 terug te vinden, een jaar later lijken we echter terug bij af te zijn.
Het is onmiskenbaar dat de Honda-motoren vermogen tekort komen maar alles afschuiven op de Japanse motorenleverancier is wat kort door de bocht. De paleisrevoluties die bij de Engelsen hebben plaatsgevonden sinds 2014 hebben ongetwijfeld een impact op de prestaties van het team. Sinds 2009 zijn we al toe aan de derde CEO. Vooral de oorlog tussen oprichters Ron Dennis en Mansoer Ojjeh is ongemeen hard uitgevochten in het nadeel van Dennis.
Een andere zorgwekkende trend is dat de auto’s van het team sinds het aflopen van het contract met hun laatste hoofdsponsor Vodafone vooral uitblinken in het ontbreken ervan. Terwijl vroeger de ene grote sponsor de andere afloste blijft het op dat vlak ijzig kalm. Sterker nog, bedrijven die tientallen jaren op de bolides prijkten zoals Exxon, Hugo Boss en TAG Heuer hebben andere oorden opgezocht en dat lijkt een teken aan de wand dat sponsors het gerommel achter de schermen beu zijn.
Al het voorgaande in acht genomen is deze slechte periode in niets te vergelijken met alle voorgaande en zit het vooral fout in de bestuurskamer van de Brits-Japanse formatie. Misschien laat de nieuwe CEO Zak Brown wel een nieuwe wind door het team van onze landgenoot Stoffel Vandoorne waaien en wordt die prijzenkast binnenkort weer aangevuld.
Geschreven door Tom Schots
a:0:{}
Hoofditem op frontpagina
a:1:{s:9:”file_name”;s:30:”mclaren_australie_headline.jpg”;}
Het nieuwe seizoen is nog maar één grand prix oud maar we kunnen nu al rustig stellen dat McLaren weer een moeilijk seizoen tegemoet gaat. De eens zo roemrijke formatie uit Woking lijkt de laatste jaren helemaal de weg kwijt en de tijd begint te dringen om er iets aan te veranderen.
