Clay Regazzoni: de Hamilton van de jaren 70

Deze week werd in Zwitserland de ban opgeheven tegen het houden van autosportraces.

"En dan wat?" horen we u vragen. Wel,  niettegenstaande Zwitserland nooit een prominente "auto-natie" is geweest leverde het kleine bergland toch telkens een vertegenwoordiging af om U tegen te zeggen.

In de jaren 50 was de GP van Zwitserland, gehouden op het indrukwekkende circuit van Bremgarten in Bern, alom gevreesd. Slechts de allergrootste namen zegevierden er. In de gouden jaren 60 hielden Zwitsere privé-rijders de eer hoog : Jo Siffert, en mensen als Silvio Moser. En in de jaren 70 kwam er Gianclaudio Regazzoni, beter bekend als Clay Regazonni. Een rijder die de vergelijking kon doorstaan met de groten van zijn tijd. En in dat rijtje hoorden toch beroemdheden thuis als Jackie Stewart, Emerson Fittipaldi, Niki Lauda, James HUnt, Jacky Ickx en Carlos Reuteman. En zelfs nu.. zovele jaren later en goed een half jaar na zijn dood kan men Regazonni nog probleemloos naast een andere beloftevolle piloot zetten. Naast een Lewis Hamilton bijvoorbeeld !

De schitterende seizoensstart van Lewis Hamilton doet bij vele mensen een prangende vraag rijzen. Wanneer deed een rookie in de F1 nog eens zoveel stof opwaaien? Hoewel Jim Clark, Niki Lauda, Ayrton Senna en Alain Prost toch tot de allergrootsten worden gerekend was hun debuut niet zo spektakulair. Ook niet het debuut van de grote Schumacher. Opvallende races, wat punten finishes maar podiumplekken en kans op overwinningen, zoals Hamilton tegenwoordig, zaten er ook voor deze legendes niet in. We moeten heel de weg teruggaan tot de jaren 70 vooraleer we een piloot tegenkomen wiens carrierebegin zo explosief en veelbelovend was als dat van Hamilton nu.

Clay Regazzoni kwwam uit een leerschool van F3 en F2. In 1969 reed hij voor het veel besproken maar weinig competitieve Ferrari F2 team. Uiteindelijk won hij de F2-titel in 1970 op een Tecno. Maar toen reeds had zijn vroegere werkgever Ferrari hun oog laten vallen op de getalenteerde Regazzoni. Want in de GP van Nederland kende Clay onmiddellijk succes : hij bracht de Ferrari 312 als 4de binnen in zijn debuutrace, een race waarin Clay onmiddellijk kennis maakte met de keerzijde van de sport. Het was eveneens de race met het tragische ongeval van Piers Courage. Twee races later mocht Clay de GP van Engeland betwisten op Brands Hatch en plaatste zich weer vierde alvorens 2 weken later in de Duitse GP te strijden voor de overwinning met Stewart en Ickx! En in zijn 5de Grand Prix was het prijs: "Regga" zegevierde in de Italiaanse tempel van Monza, tot groot jolijt van hemzelve en honderduizenden Italianen die hem adopteerden als een landgenoot.

Weeral sloeg het noodlot toe op een moment van groot triomf voor de Zwitser. Zijn overwinnning werd overschaduwd door het dodelijke ongeluk van Jochen Rindt. Een onwaarschijnlijke gebeurtenis voltrok zich want met Rindt uit de WK strijd had Regazzoni plotseling een echte kans op de wereldtitel in zijn debuutjaar! Uiteindelijk eindigde hij derde in de titelstrijd van 1970. Maar F2 kampioen worden in hetzelfde jaar dat er een echte kans op het F1 wereldkampioenschap was, het was slechts weinigen gegeven in die situatie te vertoeven.

De daaropvolgende jaren reed Clay trouw voor Ferrari. Hij ontpopte zich een keiharde vechtjas op de piste die zelden bereid was toegevingen te doen. De successen waren navenant al bezorgde hij bij zijn eerste race voor BRM in 1973 het merk hun laatste pole. Samen met teamgenoot Lauda zorgt hij voor veelbelovende gridposities maar een ontstuimige Regazzoni werkt zich telkens in nesten. Samen met teamie Lauda maakt hij de overstap naar Ferrari waar hij tot de laatste race op gelijkstand staat met Emerson Fittipaldi en de wereldtitel 1974 voor drie luttele punten uit zijn handen ziet glippen. Kans verkeken want 1975 en 1976 zijn Laud