Na de botsing in België lijkt de relatie tussen Hamilton en Rosberg helemaal verzuurd. De gezworen jeugdvrienden die samen Mercedes groot gingen maken, zitten verstrikt in hun eigen psychologische spelletjes. Het incident in België was dan ook onvermijdelijk. Het zijn echter niet de enige teamgenoten die elkaar in de haren zitten. Een greep uit het verleden.
a:1:{s:9:”file_name”;s:34:”hamilton_rosberg_canada_lachen.jpg”;}
Beginnen doen we met de aartsrivalen Senna en Prost. Ze reden twee seizoenen samen voor McLaren en waren goed voor vijftien overwinningen (op zestien races) in 1988 en tien overwinningen in 1989. Elk pakten ze één wereldtitel, maar niet zonder de nodige vetes. Het hoogtepunt van de spanning was toen Senna en Prost in Suzuka botsten. Senna kon zijn weg verderzetten en won zelfs maar werd nadien gediskwalificeerd. Prost pakte daardoor in 1989 de wereldtitel.
Maar ook toen Prost McLaren verliet bleven de spanningen aanhouden. In 1990 ramde Senna zich in Prosts Ferrari en werd zo wereldkampioen. In tegenstelling tot de botsing tussen de Mercedespiloten in België was er hier absoluut geen twijfel over dat dit opzettelijk was. Senna gaf dit een jaar later ook toe. Toen Prost in 1993 bij Williams tekende, stond er in het contract een clausule waarin stond dat hij niet naast Senna zou rijden. Dat dit alles eigenlijk meer een psychologische oorlogsvoering was en niets persoonlijk was, werd duidelijk toen Prost na zijn laatste grand prix Senna omhelsde op het podium. Nadien hebben ze nog meermaals hun respect voor elkaar betuigd.
Voor het volgende kemphanengevecht blijven we bij McLaren. Daarvoor maken we een sprong naar 2007 toen Hamilton en Alonso allebei vochten voor de wereldtitel. In 2007 verliet Raikkonen McLaren en trokken ze Alonso aan. Voor het tweede zitje maakten ze de verrassende keuze om Hamilton te laten debuteren. Wellicht was het de bedoeling dat Alonso het voortouw zou nemen en dat Hamilton in de schaduw van Alonso zou rijden. Misschien kon hij op het einde Alonso nog een handje helpen zal Ron Dennis gedacht hebben.
Tot hun verbazing kon Hamilton gemakkelijk gelijke tred houden met Alonso en stond hij vanaf de vierde race aan de leiding in het kampioenschap. Zo beschikte McLaren plots over twee kandidaat wereldkampioenen. Dit betekende het einde van de voorkeursbehandeling van Alonso bij McLaren waardoor er spanningen ontstonden tussen Alonso en Hamilton. De verhouding tussen Alonso en het team was plots ook niet meer zo optimaal.
Twee races voor het einde zag het er desalniettemin rooskleurig uit voor McLaren: ze stonden eerste en tweede in het kampioenschap en de derde, Raikkonen, volgde op zeventien punten van leider Hamilton (we zaten toen nog in het oude puntensysteem waar een overwinning tien punten opleverde). Het liep echter toch nog verkeerd af: McLaren en Hamilton verloren zich in de strijd met Alonso en vergaten zo Raikkonen die zonder het goed te beseffen wereldkampioen werd. Alonso besloot om het jaar erna McLaren te verlaten. Hamilton, bevrijd van de concurrentie binnen het team, pakte in 2008 de titel.
Voor het laatste duo gaan we naar het Red Bull-team waar Webber en Vettel teambaas Horner af en toe grijze haren bezorgden. De spanningen begonnen blijkbaar al van toen Vettel de eerste overwinning pakte voor Red Bull in 2009. De bom ontplofte pas echt in 2010 toen beide rijders aanspraak maakten op de wereldtitel.
Tijdens de GP van Turkije ging het goed mis. Webber had al twee races op rij gewonnen en leidde voor Vettel het kampioenschap. Die zag in Turkije zijn kans om Webber in te halen maar deed dit nogal onhandig. Resultaat: Vettel out en Webber kon nog net op het podium eindigen. Dat jaar namen de spanningen nog toe doordat Webber stelde dat Vettel de lieveling was van het team. Iedereen herinnert zich nog wel het bericht van Webber na zijn overwinning in Silverstone: “Not bad for a number two driver.”
Hier is de strijd tussen de teamgenoten wel in het voordeel van Red Bull geweest. In de laatste race leidde Alonso voor Webber en Vettel. Ferrari focuste zich op Webber waardoor Alonso vast zat achter Petrov en niet verder dan een zevende plaats kwam. Vettel won en werd wereldkampioen. De volgende twee jaar, toen Vettel duidelijk de betere was van Webber, leek de storm wat te gaan liggen en waren er niet veel incidenten meer. Maar toen in 2013 tijdens de GP van Maleisië Vettel de beruchte ‘multi-21-order’ negeerde en Webber inhaalde, was het sindsdien min of meer koude oorlog tussen beide heren. Webber verliet na 2013 de Formule 1 al heeft hij altijd ontkent dat de relatie met Vettel er iets mee te maken heeft gehad.
De conclusie die we hieruit kunnen trekken is dat de hevige strijd tussen de Mercedes-piloten niet meer is dan titelstress. Rosberg en Hamilton beseffen allebei dat ze een unieke kans hebben op een wereldtitel. De verliezer van deze strijd mist niet alleen de wereldtitel maar wordt ook nog eens de nummer twee binnen het team. Zoals het verleden uitwijst, kan deze interne strijd zowel goed als slecht uitvallen voor Mercedes. Maar als een Mercedespiloot de wereldtitel pakt, is het niet ondenkbaar dat één van de rijders vertrekt.
geschreven door Boye Buyens
Gisteren maakte Williams bekend dat Valtteri Bottas en Felipe Massa ook volgend seizoen voor de renstal zullen rijden. Volgens velen een opmerkelijk keuze omdat Bottas dit seizoen veel beter presteert dan de Braziliaan. Hieronder geeft Claire Williams meer uitleg over die keuze.
